Cerkiew Świętej Zofii w Nesebyrze
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie | |
Rodzaj |
bazylika metropolitalna |
Wezwanie | |
Położenie na mapie Bułgarii | |
42°39′32,8″N 27°44′09,7″E/42,659111 27,736028 |
Cerkiew Świętej Zofii[1] (błg. Църква Света София, hist. grec. Ναός Αγίας Σοφίας) – ruiny zabytkowej, prawosławnej świątyni, określanej również jako Stara Metropolija (błg. Старата митрополия), położonej w centrum Nesebyru.
Trzynawowa bazylika w centrum miasta[2] jest najstarszym kościołem Nesebyru – powstała na przełomie IV i V wieku n.e., a przebudowano ją w IX wieku[3], kiedy stała się częścią kompleksu biskupiego[potrzebny przypis]. Jako że cerkiew pełniła funkcję katedry Nesebyru była nazywana Starą Metropolią[3] lub Starym Biskupstwem[2]. W 1257 roku splądrowali ją Wenecjanie, którzy wywieźli miejscowe relikwie do Wenecji, a ostatecznie opuszczona została w XVIII wieku[potrzebny przypis]. Zawalenie budowli nastąpiło prawdopodobnie w początkach XIX wieku[4].
Cerkiew ma łączną długość 25 metrów i 22 metrów szerokości. Nawy oddzielone były dwoma rzędami kamiennych filarów wspierających ceglane łuki[2], po pięć w każdym. Główna nawa, szeroka na 9,3 metra[potrzebny przypis], zamknięta jest od wschodu półkolistym prezbiterium z synthrononem nakryte półokrągła absydą[2]. Do czasów współczesnych zachowały się mury nawy głównej z dwoma rzędami arkad, prezbiterium nakryte półkopułą i resztki murów naw bocznych[3]. Ruiny są miejscem organizacji koncertów i miejscem ślubów[4].
Wraz z innymi zabytkowymi cerkwiami Nesebyru została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO oraz 100 najważniejszych obiektów turystycznych w Bułgarii.
Przypisy
- ↑ Polski egzonim uchwalony na 104. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b c d Nesebyr. Od cerkwi do cerkwi - Otwarty Przewodnik Krajoznawczy [online] [dostęp 2019-06-09] (pol.).
- ↑ a b c Paweł, Nesebyr (Nesebar) – perła wschodnich Bałkanów [online], adventum, 12 lipca 2018 [dostęp 2019-06-09] (pol.).
- ↑ a b [Bułgaria - Region Burgas - Nesebyr] [online], www.skakuj.net [dostęp 2019-06-12] .
Bibliografia
- Siewak-Sojka Z., Topolnicka-Bacewicz I.: Bułgaria. Praktyczny Przewodnik. Bielsko-Biała: Pascal, 2012, s. 370. ISBN 978-83-7513-961-5.