Changsha
![]() montagem de Changsha | |
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Powierzchnia |
738 km² |
Populacja (2018) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
0731 |
Kod pocztowy |
410000 |
Tablice rejestracyjne |
湘A |
![]() | |
Położenie na mapie Chin ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Changsha (chiń. upr. 长沙; chiń. trad. 長沙; pinyin Chángshā) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Hunan, port nad rzeką Xiang Jiang (uchodzi do jeziora Dongting Hu).
Historia
W I tysiącleciu p.n.e. obszar ten był centrum południowej części państwa Chu. Miasto początkowo nosiło nazwę Qingyang. Za czasów dyanstii Qin (221-207 p.n.e.) miasto stało się ważnym punktem dla wypraw Qin do prowincji Guangdong. Miasto zmieniło nazwę na Changsha w 589 r., kiedy stało się siedzibą administracyjną prefektury Tan. W tym czasie straciło jednak na znaczeniu, ponieważ ruch z Guangdong został w większości przekierowany w górę doliny rzeki Gan Jiang w Jiangxi. Po upadku dynastii Tang (618-907), miasto stało się stolicą niezależnego państwa Chu (927-951). Następnie miasto zostało włączone do dynastii Song (960-1279). W latach 750-1100, gdy Changsha stała się ważnym miastem handlowym, populacja tego obszaru wzrosła dziesięciokrotnie. Od 1664 r. było stolicą Hunanu i stało się jednym z głównych rynków ryżu w Chinach. Podczas powstania tajpingów miasto było oblegane przez powstańców (1854), ale nigdy nie upadło; następnie stało się główną bazą do stłumienia powstania[2]. Na początku XX wieku mieszkała tu niewielka grupa kupców i misjonarzy z Zachodu. Do końca lat 70. XX wieku przyjeżdżały tu tłumy osób, by zobaczyć stolicę prowincji Hunan, skąd pochodził przewodniczący Mao Zedong.
Geografia
- Południowa Góra Heng (Hengshannan, zwana też Nanyue), jedna z chińskich 5 gór świętych
- Wulingyuan (Zhangjiajie, zwane „chińskim Yellowstone”), duży rezerwat przyrody, leży 350 km na zachód od Changsha. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Gospodarka
Ośrodek szkolnictwa wyższego, przemysłu bawełnianego, spożywczego, elektrotechnicznego, hutniczego i maszynowego oraz hafciarstwa[3].
Transport
Zabytki
- Świątynia Lushan ma podobno ponad 1700 lat. Z pawilonu z czasów dynastii Qing na szczycie wzgórza rozciąga się wspaniały widok.
Atrakcje

- Muzeum Prowincji Hunan – największą[4] część ekspozycji stanowią eksponaty pochodzące z pobliskiego stanowiska archeologicznego znanego jako grobowce z Mawangdui. Na znaleziska datowane na okres od III wiek p.n.e. – I wiek n.e. hafty jedwabne, lustro z brązu, manuskrypty spisane na jedwabiu.
- Ośrodek Szkolenia Nauczycieli (Diyishifan) – pierwszy taki ośrodek w prowincji, gdzie kształcił się Mao Zedong
- Muzeum Towarzysza Mao (Mao Zedong Tongzhi Jinianguana)
- Rekonstrukcja latarni morskiej na Faros (jeden ze starożytnych cudów świata)
Współpraca
Miejscowości partnerskie:
Arezzo, Włochy
Augsburg, Niemcy
Fryburg, Szwajcaria
Gumi, Korea Południowa
Kagoshima, Japonia
Kimberley, RPA
Latenapula, Sri Lanka
Mons, Belgia
Puluolua, Nowa Zelandia
Saint Paul, Stany Zjednoczone
Ludzie związani z Changsha
Przypisy
- ↑ Demographia: World Urban Areas.
- ↑ Changsha | History, Culture & Attractions | Britannica [online], britannica.com [dostęp 2024-05-03] (ang.).
- ↑ Changsha, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-21] .
- ↑ Hans-Wilm Schütt: Baedeker – Chiny. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 149. ISBN 978-3-8297-6563-3.