Złącze RCA

Ten artykuł od 2017-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.

Złącze RCA (złącze AV) (złącze cinch, wym. /sɪntʃ/^ⓘ) – złącze elektroniczne używane w urządzeniach elektrycznych elektroniki konsumenckiej np. amplituner, magnetowid, gramofon, magnetofon.

RCA jest skrótowcem od Radio Corporation of America, która wprowadziła to złącze na rynek w latach czterdziestych dwudziestego wieku, by umożliwić połączenie gramofonów typu mono ze wzmacniaczami elektroakustycznymi. Słowo cinch pochodzi od hiszpańskiego słowa cincha, które oznacza popręg. Złącze ma centralnie usytuowany pin sygnałowy, a na zewnątrz masę.

Połączenie korzysta z sygnałów niesymetrycznych, a przy większych długościach podatne jest na zakłócenia elektromagnetyczne. Można je w pewnym stopniu zniwelować stosując wysokiej klasy ekranowane kable koncentryczne.