Czas apokalipsy

Czas apokalipsy
Apocalypse Now
	; Logo filmu
Gatunek	dramat wojenny
Rok produkcji	1979
Data premiery	wersja oryginalna: 19 maja 1979; 1981 (Polska); wersja reżyserska: 11 maja 2001; 11 lipca 2003 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski, wietnamski, francuski
Czas trwania	153 minut (wersja oryginalna); 202 minut (wersja reżyserska)
Reżyseria	Francis Ford Coppola
Scenariusz	Francis Ford Coppola; John Milius
Główne role	Martin Sheen; Marlon Brando; Robert Duvall; Dennis Hopper
Muzyka	Carmine Coppola; Francis Ford Coppola
Zdjęcia	Vittorio Storaro
Scenografia	Dean Tavoularis; Angelo P. Graham; George R. Nelson
Montaż	Lisa Fruchtman; Gerald B. Greenberg; Walter Murch; Richard Marks
Produkcja	Francis Ford Coppola
Wytwórnia	Zoetrope Studios
Dystrybucja	wersja oryginalna:; United Artists; wersja reżyserskaː; Miramax Films
Budżet	31 500 000 USD
Przychody brutto	150 000 000 USD
	Nagrody
	1979: Walter Murch, Mark Berger, Richard Beggs i Nat Boxer – Oscar za dźwięk; 1979: Francis Ford Coppola – Złota Palma; 1980: Francis Ford Coppola – Złoty Glob; 1980: Francis Ford Coppola, Carmine Coppola – Złoty Glob; 1980: Robert Duvall – Złoty Glob,; 1980: Francis Ford Coppola – BAFTA; 1980: Robert Duvall – BAFTA
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Czas apokalipsy (ang. Apocalypse Now) – amerykański film wojenny z 1979 roku w reżyserii Francisa Forda Coppoli, którego inspiracją było opowiadanie Josepha Conrada Jądro ciemności. W roku 2001 ukazała się poszerzona wersja reżyserska tego filmu, Czas apokalipsy: Powrót.

Opis fabuły

W trakcie wojny wietnamskiej kapitan US Army Special Forces Benjamin Willard otrzymuje zlecenie zlikwidowania pułkownika Waltera Kurtza, który zdezerterował z amerykańskiej armii i na pograniczu Kambodży stworzył swoją własną armię i quasi-państwo podległych mu tubylców. Willard najpierw musi dotrzeć do linii frontu, a następnie na własną rękę z kilkoma żołnierzami, stanowiącymi załogę łodzi patrolowej, odnaleźć miejsce pobytu Kurtza i dokonać jego egzekucji. Początkowo Willard jest świadkiem dziwnego obrazu wojny, w którym podpułkownik Kilgore w trakcie ataku pozycji Wietkongu rozkazuje swoim żołnierzom uprawiać surfing czy dokonuje nalotów, którym towarzyszą głośne dźwięki „Cwału Walkirii” Wagnera odtwarzane z atakujących helikopterów. Z czasem miejsca, przez które podróżują bohaterowie, by dotrzeć do celu, wydają się coraz bardziej dzikie. Rodzi to wahanie i strach w umysłach żołnierzy. Obraz jest opatrzony kultową muzyką, w tym utworem „The End” zespołu The Doors – ówczesnym symbolem wolności^[3].

Obsada

Martin Sheen – kapitan Benjamin L. Willard
Marlon Brando – pułkownik Walter Kurtz
Robert Duvall – podpułkownik Bill Kilgore
Albert Hall – st. podoficer George „Chief” Phillips
Frederic Forrest – mechanik Jay „Chef” Hicks
Sam Bottoms – strzelec Lance B. Johnson
Laurence Fishburne – strzelec Tyrone „Mr. Clean” Miller
Dennis Hopper – fotoreporter
Harrison Ford – pułkownik Lucas

Produkcja

Podczas zdjęć do filmu nakręcono ponad 230 godzin materiału (około 375 tys. metrów taśmy), z czego wykorzystano ledwie 1%. Postprodukcja trwała dwa lata^[4].
Zdjęcia były robione głównie na Filipinach.

Inspiracje i odwołania w kulturze

Fragment Czasu Apokalipsy został wykorzystany w teledysku do piosenki What I’ve Done grupy Linkin Park.
Fragment słów wypowiedzianych przez podpułkownika Billa Kilgore (Robert Duvall) został wykorzystany na początku utworu Napalm In The Morning thrash metalowego zespołu Sodom, który znalazł się na albumie M-16 w 2001.
W Polsce film miał premierę w 1981 roku, krótko przed stanem wojennym. Wkrótce po jego wprowadzeniu Chris Niedenthal wykonał z ukrycia zdjęcie przedstawiające transporter opancerzony SKOT stojący na tle napisu Czas apokalipsy, reklamującego film na budynku Kina Moskwa w Warszawie^[5]. Zdjęcie figuruje m.in. na okładce książki Gabriela Mérétika z 1989, Noc generała, poświęconej tematowi wprowadzenia stanu wojennego.
Utwór The Edge Of Darkness brytyjskiego metalowego zespołu Iron Maiden powstał pod inspiracją historii przedstawionej w Czasie Apokalipsy.
Gra wideo Spec Ops: The Line jest inspirowana Czasem Apokalipsy.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Apocalypse Now (1979) - Release Info. Internet Movie Database. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).
↑ Czas Apokalipsy: Powrót (Apocalypse Now: Redux). Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2020-08-18]. (pol.).
↑ Apocalypse Now Soundtrack, a playlist by Marie Robert on Spotify, Spotify [dostęp 2020-04-03] (pol.).
↑ Walter Murch: W mgnieniu oka: Sztuka montażu filmowego. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec, 2009, s. 20. ISBN 978-83-922604-1-7.
↑ Zdjęcie autorstwa Chrisa Niedenthala z 1981 r.

Linki zewnętrzne

Czas apokalipsy w bazie IMDb (ang.)
Czas Apokalipsy w bazie Filmweb

[:0-1] Apocalypse Now (1979) - Release Info. Internet Movie Database. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).

[2] Czas Apokalipsy: Powrót (Apocalypse Now: Redux). Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2020-08-18]. (pol.).

[3] Apocalypse Now Soundtrack, a playlist by Marie Robert on Spotify, Spotify [dostęp 2020-04-03] (pol.).

[4] Walter Murch: W mgnieniu oka: Sztuka montażu filmowego. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec, 2009, s. 20. ISBN 978-83-922604-1-7.

[5] Zdjęcie autorstwa Chrisa Niedenthala z 1981 r.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

1939–1959	1939: Union Pacific 1946: Czerwone łąki / Ludzie bez skrzydeł / Maria Candelaria / Miasto na dole / Ostatnia szansa / Rzym, miasto otwarte / Skandal / Spotkanie / Stracony weekend / Symfonia pastoralna / Wielki przełom 1947: Antoni i Antonina / Dumbo / Krzyżowy ogień / Potępieńcy / Rewia na Broadwayu 1949: Trzeci człowiek 1951: Panna Julia / Cud w Mediolanie 1952: Otello / Nadziei za dwa grosze 1953: Cena strachu 1954: Wrota piekieł 1955: Marty 1956: Świat milczenia 1957: Przyjacielska perswazja 1958: Lecą żurawie 1959: Czarny Orfeusz
1960–1979	1960: Słodkie życie 1961: Tak długa nieobecność / Viridiana 1962: Ślubowanie 1963: Lampart 1964: Parasolki z Cherbourga 1965: Sposób na kobiety 1966: Kobieta i mężczyzna / Panie i panowie 1967: Powiększenie 1969: Jeżeli... 1970: MASH 1971: Posłaniec 1972: Klasa robotnicza idzie do raju / Sprawa Mattei 1973: Najemnik / Strach na wróble 1974: Rozmowa 1975: Kronika lat pożogi 1976: Taksówkarz 1977: We władzy ojca 1978: Drzewo na saboty 1979: Czas apokalipsy / Blaszany bębenek
1980–1999	1980: Cały ten zgiełk / Sobowtór 1981: Człowiek z żelaza 1982: Zaginiony / Droga 1983: Ballada o Narayamie 1984: Paryż, Teksas 1985: Ojciec w podróży służbowej 1986: Misja 1987: Pod słońcem szatana 1988: Pelle zwycięzca 1989: Seks, kłamstwa i kasety wideo 1990: Dzikość serca 1991: Barton Fink 1992: Dobre chęci 1993: Żegnaj, moja konkubino / Fortepian 1994: Pulp Fiction 1995: Underground 1996: Sekrety i kłamstwa 1997: Smak wiśni / Węgorz 1998: Wieczność i jeden dzień 1999: Rosetta
2000–2019	2000: Tańcząc w ciemnościach 2001: Pokój syna 2002: Pianista 2003: Słoń 2004: Fahrenheit 9/11 2005: Dziecko 2006: Wiatr buszujący w jęczmieniu 2007: 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni 2008: Klasa 2009: Biała wstążka 2010: Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia 2011: Drzewo życia 2012: Miłość 2013: Życie Adeli 2014: Zimowy sen 2015: Imigranci 2016: Ja, Daniel Blake 2017: The Square 2018: Złodziejaszki 2019: Parasite
od 2020	2021: Titane 2022: W trójkącie 2023: Anatomia upadku

1960-69	Obłęd (1963) Jesteś już mężczyzną (1966) Tęcza Finiana (1968) Ludzie z deszczu (1969)
1970-79	Ojciec chrzestny (1972) Rozmowa (1974) Ojciec chrzestny II (1974) Czas apokalipsy (1979)
1980-89	Ten od serca (1982) Outsiderzy (1983) Rumble Fish (1983) Cotton Club (1984) Peggy Sue wyszła za mąż (1986) Kamienne ogrody (1987) Tucker. Konstruktor marzeń (1988) Nowojorskie opowieści (1989)
1990-99	Ojciec chrzestny III (1990) Drakula (1992) Jack (1996) Zaklinacz deszczu (1997)
2000-09	Młodość stulatka (2007) Tetro (2009)
2010-19	Twixt (2011)