Dave Lambert

Dave Lambert
Ilustracja
Dave Lambert (1947)
Imię i nazwisko

David Alden Lambert

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1917
Boston

Data i miejsce śmierci

3 października 1966
Connecticut Turnpike
k. Norwalk

Gatunki

jazz

Zawód

muzyk (wokalista, aranżer)

Zespoły
Lambert, Hendricks & Ross
Multimedia w Wikimedia Commons
Dave Lambert, Annie Ross i Jon Hendricks, ok. 1958

David Alden Lambert (ur. 19 czerwca 1917 w Bostonie, zm. 3 października 1966 na Connecticut Turnpike k. Norwalk[1])[2] – amerykański wokalista i aranżer jazzowy, pionier wokalezy.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął karierę muzyczną. W latach 1936–1938 był perkusistą, trębaczem i wokalistą w The Hugh McGinnes Trio[3]. W 1943 kierował grupą wokalną w orkiestrze Johnny’ego Longa. Następnie w latach 1944–1945 pracował w big-bandzie Gene’a Krupy[2]. Wtedy w duecie z Buddym Stewartem zaśpiewali scatem utwór What’s This, co uznano za pierwszą wokalną wersję stylu bebop[2].

Od końca lat 40. do drugiej połowy następnego dziesięciolecia prowadził z przerwami grupę wokalną o zmiennym składzie – The Dave Lambert Singers. W 1949 wystąpił z Charliem Parkerem w jednym z transmitowanych przez radio koncertów w nowojorskim klubie Royal Roost. Pojawił się także na Broadwayu. W latach 1945 i 1946 występował w musicalu Are You With It?[3].

W 1957 po wspólnej sesji nagraniowej nawiązał współpracę z wokalistą i tekściarzem Jonem Hendricksem[4]. Pewnego razu stwierdził: „Zanim umrzemy z głodu, powinniśmy wymyślić coś, co dla wielu ludzi będzie dowodem naszego istnienia”[5]. Pokonując liczne problemy wydawniczo-artystyczne nagrali płytę z utworami Counta Basiego, w których sekcję instrumentów dętych zastąpili głosami. Zrobili to już z udziałem Annie Ross, która śpiewała wysokie nuty. Podczas realizacji posłużyli się w nowatorski sposób techniką overdubbingu. Znana już wcześniej, była prawie niestosowana[6]. Wydany w 1958 album Sing a Song of Basie zdobył dużą popularność. Dzięki niemu powstała najsłynniejsza w historii jazzu grupa wokalna: Lambert, Hendricks & Ross[7]. Z Hendricksem jako autorem tekstów i Lambertem jako aranżerem trio, stale dopracowując sztukę wokalezy, spopularyzowało ją w świecie muzyki. Zdobywało liczne nagrody i wyróżnienia. We wrześniu 1959 troje wokalistów pojawiło się na okładce tygodnika jazzowego „DownBeat”, opatrzonej nagłówkiem: Najbardziej ekscytująca nowa grupa w jazzie. Przez kilka lat wygrywała w corocznych plebiscytach tego pisma w kategorii „Grupa wokalna” w głosowaniu zarówno czytelników jak krytyków[8]. W 1961 trio otrzymało nagrodę Grammy za album High Flying, uzyskując już wcześniej dwie nominacje[9]. Od początku istnienia do 1962, kiedy z powodu uzależnienia od narkotyków odeszła z grupy Ross, występy tria były najlepiej sprzedawanymi imprezami muzycznymi na rynku. Przez krótki czas z grupą śpiewała Kanadyjka Anne Marie Moss. Grupa przyjęła wówczas nazwę: „Lambert Hendricks & Moss”. Drugą zastępczynią Ross została Lankijka Yolande Bavan. Powstałe trio Lambert, Hendricks & Bavan zostało rozwiązane w 1964[6].

W tym samym roku założył kwintet Lambert & Co., w którego składzie znaleźli się także: Mary Vonnie, Sarah Boatner, Leslie Dorsey i David Lucas. Grupa uczestniczyła w przesłuchaniach w wytwórni RCA Records przed ewentualnym podpisaniem kontraktu. Zarejestrował to reżyser D.A. Pennebaker w piętnastominutowym, czarno-białym filmie dokumentalnym pt. Lambert & Co., którego współrealizatorem był Richard Leacock[10][11]. Były to prawdopodobnie ostatnie zdjęcia filmowe wokalisty, który dwa lata później zginął w wypadku drogowym.

Śmierć

3 października 1966 we wczesnych godzinach porannych, kiedy jeszcze było ciemno, zginął na drodze Connecticut Turnpike, uderzony przez ciągnik siodłowy, prowadzony przez Floyda H. Demby’ego[1]. Drugą ofiarą śmiertelną był kierowca innego auta – Richard Hillman. Do wypadku doszło prawdopodobnie podczas wymiany koła. Dwaj potrąceni mężczyźni znajdowali się na jezdni przy nieoświetlonym pick-upie z uszkodzonym ogumieniem[1]. Miejscowa koroner, Isadore Kotler, orzekła później, że w tych okolicznościach wypadku nie można było uniknąć, kierowca ciągnika nie naruszył przepisów prawa i jest niewinny[1]. Prasa snuła różne przypuszczenia na temat przebiegu zdarzenia, nigdy jednak nie podano jego zweryfikowanej wersji.

Dyskografia

  • 1954 The Young At Bop – Dave Lambert–Buddy Stewart (Mercury)
  • 1958 Sing Along with Basie – Joe Williams–Dave Lambert–Jon Hendricks–Annie Ross Plus the Basie Band (Roulette Records)
  • 1960 Sing, Swing Along with Dave Lambert (United Artists Records)
Lambert, Hendricks & Ross
  • 1958
    • Sing a Song of Basie (ABC/Paramount)
    • Sing Along with Basie (Roulette Records)
  • 1959
    • The Swingers! – Lambert, Hendricks & Ross with Zoot Sims (World Pacific Records)
    • A Good Git-Together (World Pacific)
    • The Hottest New Group In Jazz (Columbia)
  • 1960
    • Lambert, Hendricks & Ross Sing Ellington (Columbia)
    • High Flying (Columbia)
  • 1962 The Real Ambassadors (CBS) – różni wykonawcy
  • 1979 Basie Live in Person with Vocals by Lambert, Hndricks & Ross Plus Joe Williams (Natural Organic)
  • 1989 Everybody’s Boppin (Columbia)
Lambert, Hendricks & Bavan
  • 1963
    • At Newport ’63 (RCA Victor)
    • Recorded Live at Basin Street East (RCA Victor)
  • 1964 Havin' a Ball at the Village Gate (RCA Victor)
  • 1987 Swingin’ Till the Girls Come Home (Bluebird)

Zestawienie wg dat wydania płyt

Przypisy

  1. ↑ a b c d Truck Driver Cleared in Turnpike Fatalities. „The Norwalk Hour” – November 5, 1966. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  2. ↑ a b c Dave Lambert. allmusic.com. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  3. ↑ a b Dave Lambert w bazie IMDb (ang.)
  4. ↑ Jon Hendicks. allmusic.com. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  5. ↑ Jon Hendricks, 96, Who Brought a New Dimension to Jazz Singing, Dies. „The New York Times”. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  6. ↑ a b NEA Jazz Masters – Jon Hendricks. National Endowment for the Arts. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  7. ↑ Lambert, Hendricks & Ross. allmusic.com. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  8. ↑ DownBeat Readers Poll Results 1938–1970. rateyourmusic.com. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  9. ↑ Lambert, Hendricks and Ross. grammy.com. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  10. ↑ Lambert & Co.. Pennebaker Hegedus Films. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
  11. ↑ Lambert, Hendricks & Co. w bazie IMDb (ang.)

Bibliografia

Linki zewnętrzne