Dom Stanisława Borka na Wawelu
nr rej. A-7[1] | |
Relikty domu Borka na dziedzińcu zewnętrznym na Wawelu. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
po 1551 |
Rozebrano | |
Pierwszy właściciel | |
Plan budynku | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′13,3200″N 19°56′06,3600″E/50,053700 19,935100 |
Dom Stanisława Borka – budynek Wzgórza Wawelskiego zbudowany po 1551 r. dla (jak sugeruje nazwa) kanonika Stanisława Borka – dyplomaty, sekretarza Zygmunta I Starego. Później budynek przekazano wikariuszom katedralnym. Z widoku autorstwa Jana Nepomucena Głowackiego wynika, że budynek posiadał trzy nadziemne kondygnacje i renesansową attykę. Dość zrujnowany, został zburzony około 1848 roku w celu stworzenia m.in. placu dla ćwiczeń wojsk austriackich. Po budynku pozostało przyziemie, wchodzące w skład rezerwatu archeologicznego Wawel Zaginiony.
-
Sporządzony w 1848 roku rysunek elewacji, przekroju i planu Domu Borka.
-
Dom Borka oznaczony literą F
na planie zabudowy wzgórza w roku 1796, przed przebudową przez armię austriacką
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2022-02-11] .
Bibliografia
- Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie: Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.