Dyrygent (film)

Dyrygent
Gatunek

dramat psychologiczny

Rok produkcji

1979

Data premiery

24 marca 1980

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

96 minut

Reżyseria

Andrzej Wajda

Scenariusz

Andrzej Kijowski

Główne role

John Gielgud
Krystyna Janda
Andrzej Seweryn

Muzyka

Ludwig van Beethoven

Zdjęcia

Sławomir Idziak

Scenografia

Allan Starski

Montaż

Halina Prugar-Ketling

Wytwórnia

Zespół Filmowy „X”

Dystrybucja

Zjednoczenie Rozpowszechniania Filmów

Nagrody
1980 - Andrzej Seweryn, Berlin Zachodni (MFF) – Srebrny Niedźwiedź za rolę
1980 - Andrzej Wajda, San Sebastián (MFF) – nagroda FIPRESCI
1980 - Andrzej Wajda, San Sebastián (MFF) – nagroda Baskijskiego Towarzystwa Kulturalnego
1980 - Andrzej Wajda, San Sebastián (MFF) – nagroda OCIC (Międzynarodowa Organizacja Katolicka ds. Filmu)
1981 - Andrzej Wajda, Belgrad (MFF "FEST") – Nagroda Główna

Dyrygent – polski dramat psychologiczny z 1979 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy. Adaptacja opowiadania Andrzeja Kijowskiego pod tym samym tytułem.

Opis fabuły

Bohaterem filmu jest John Lasocki (John Gielgud), amerykański dyrygent pochodzenia polskiego, który po swej międzynarodowej karierze decyduje się powrócić do Polski, aby poprowadzić okolicznościowy koncert muzyki Ludwiga van Beethovena. Jedną z ulubienic dyrygenta jest Marta Pietryk (Krystyna Janda), której zazdrosny mąż Adam (Andrzej Seweryn) – niespełniony dyrygent bez autorytetu – knuje intrygę przeciwko gościowi.

Produkcja

Zdjęcia do filmu kręcono w następujących lokacjach:

Recepcja

Dyrygent, wyprodukowany przez Zespół Filmowy „X”, należy do kanonu kina moralnego niepokoju. Wajda, reżyserując ów film, świadomie nawiązywał figurą polskiego autorytetu do pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski w 1979[2]. Film został entuzjastycznie przyjęty za granicą, zdobywając m.in. Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora (za rolę Seweryna) na 30. MFF w Berlinie oraz nagrodę FIPRESCI na MFF w San Sebastián; mnożyły się porównania z Próbą orkiestry (1979) Felliniego. Jednocześnie w Polsce przyjęto film z rezerwą, gdyż polscy krytycy wskazywali na niedopowiedzenia w kwestii konfliktu małżeńskiego między Martą a Adamem, a także na rażąco jednoznaczną postać Lasockiego[3].

Obsada

oraz

Przypisy

  1. Dyrygent. Filmpolski.pl. [dostęp 2023-03-02]. (pol.).
  2. Falkowska 2007 ↓, s. 175.
  3. Falkowska 2007 ↓, s. 179–180.

Bibliografia

  • Janina Falkowska, Andrzej Wajda: History, Politics, and Nostalgia in Polish Cinema, London – New York: Berghahn Books, 2007.

Linki zewnętrzne