EBRC Jaguar

EBRC Jaguar

Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	KNDS Francja Arquus Thales
Typ pojazdu	bojowy wóz rozpoznawczy
Trakcja	kołowa 6×6
Załoga	3 (kierowca + celowniczy + dowódca)
Historia
Prototypy	2009–2021
Produkcja	od 2022
Egzemplarze	60 sztuk na dzień 31 grudnia 2023
Dane techniczne
Silnik	silnik Diesla z turbosprężarką, 11 litrowy silnik wysokoprężny Volvo z sześcioma cylindrami w rzędzie o mocy 500 KM
Transmisja	Siedmiobiegowa automatyczna skrzynia biegów ZF
Poj. zb. paliwa	500 l
Pancerz	odporność 4 według STANAG 4569A. Dodatkowe zestawy opancerzenia modułowego (opcjonalnie)
Długość	7,80 m
Szerokość	2,99 m
Wysokość	2,80 m
Prześwit	0,43 m
Masa	bojowa: około 25 000 kg
Osiągi
Prędkość	90 km/h
Zasięg pojazdu	800 km
Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)	1,2 m
Ściany (wys.)	50 cm
Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata automatyczna CTA International CT40 , karabin maszynowy FN MAG 58 kal. 7,62 mm, 4 pociski Akeron MP System samoobrony GALIX z 14 granatami dymnymi kalibru 80 mm
Użytkownicy
Francja
Multimedia w Wikimedia Commons

EBRC Jaguar (fr. Engin Blindé de Reconnaissance et de Combat) – francuski kołowy bojowy wóz rozpoznawczy opracowany zaprojektowany i produkowany przez konsorcjum Nexter Systems, Thales oraz Arquus (dawnej Renault Trucks Defense)^[1][2].

Jaguar został skonstruowany w układzie stosowanym w czołgach, czyli w przedniej części kadłuba znajduje się przedział kierowania, za nim bojowy, a z tyłu napędowy. Posiada napęd 6x6, (stale napędzane dwie tylne osie, dołączana oś przednia), ze skrętnymi tylnymi kołami zapewniającymi zmniejszony promień skrętu do 17 metrów^[3]. Posiada system blokady napędu kół po jednej stronie, oznacza to, że jest w stanie zawrócić w miejscu; operacja jest podobna jak w przypadku pojazdów gąsienicowych^[4]. Stanowisko kierowcy usytuowano w środkowej części przodu kadłuba. Kierowca obserwuje przestrzeń przed wozem przez trzy peryskopy. Na lewo od włazu zamontowano jeszcze dwa przyrządy kierującego. Jednym z nich jest termowizor, a drugim noktowizor ze wzmacniaczem światła. Monitory wyświetlające obrazy z kamer znajdują się po lewej stronie przedniej części stanowiska kierowcy. Po prawej stronie stanowiska kierowcy zamontowano m.in. kolorowy monitor, na którym mogą być wyświetlane informacje m.in. o załączonym biegu, prędkości wozu, ilości paliwa, temperaturze cieczy chłodzącej, temperaturze oleju, ciśnieniu w ogumieniu, oraz informacje o położeniu względem siebie poszczególnych kół w czasie skręcania^[5][6][1].

W wieży, obracanej z szybkością 60° na sekundę^[4] znajdują się stanowiska dla celowniczego i dowódcy. Miejsce celowniczego jest w jej lewej części, a dowódcy w prawej. Na stanowisku celowniczego znajdują się dwa peryskopy, a u dowódcy siedem. Zewnętrzny strop kadłuba i wieży jest „chropowaty”, co w czasie opadów deszczu lub w warunkach zimowych ma na celu zapobieganie ześlizgiwaniu się przebywających na jego powierzchni żołnierzy^[7]

Posiada zawieszenie o hydraulicznie regulowanej wysokości, aby np. wóz tylko wychylał się nad przeszkodą terenową w celu ostrzelania celu. Może pokonywać rowy o długości 1,2 m i przeszkody o wysokości 50 cm^[3].

Korpus składa się ze spawanych płyt aluminiowych pokrytych modułowymi płytami przeciwpancernymi na bazie włókien stalowych, ceramicznych lub aramidowych o bardzo wysokiej twardości^[8]. Posiada system chroniący załogę przed atakami chemicznymi czy biologicznymi, podwozie ma też specjalny kształt kierunkujący falę uderzeniową z wybuchu min i ładunków IED na zewnątrz pojazdu. W środku zamontowano klimatyzację, ogrzewanie, a nawet kuchenkę elektryczną do podgrzewania żywności^[7]. Opancerzenie bazowe zapewnia odporność na poziomie 4 według STANAG 4569 A, czyli pełną ochronę przed odłamkami pocisków artyleryjskich i bronią małokalibrową^[9][10].

Pojazd został zaprojektowany tak, aby uprościć obsługę techniczną. Na głównych elementach pojazdu, takich jak zawieszenie, klocki hamulcowe i skrzynia biegów, zostały umieszczone czujniki które pozwalają na bieżącą kontrolę ich stanu^[11]. Jego zasięg z wewnętrznymi zbiornikami paliwa wynosi ok. 800 kilometrów, zaś prędkość maksymalna 90 km/h, w terenie osiąga 70 km/h^[5][3].

Głównym uzbrojeniem jest armata automatyczna CT40^[12] zasilana amunicją teleskopową kal. 40 mm, umieszczona w załogowej wieży, zdolna do trafienia w cel oddalony o 3 kilometry, wystrzeliwująca 200 pocisków na minutę i wychylająca się od -10° do 45° z pełną stabilizacją^[4]. Sprawia to, że pojazd może razić cele w powietrzu, np. drony czy inne wolniej poruszające się obiekty. Pojazd korzysta z czterech rodzajów amunicji. Armata jest w stanie przebić 20 cm ścianę podwójnie wzmocnionego betonu lub np. ostrzelać wrogą piechotę pociskami typu ABM (Air Burst Munition) z odległości od 60 m do 2,5 km. Armatę uzupełnia wyrzutnia pocisków przeciwpancernych Akeron MP zdolnych do zniszczenia czołgu z odległości 4 km i potrafiących zmienić cel już w trakcie lotu. Dwa pociski są gotowe do wystrzelenia w rozkładanym zasobniku zainstalowanym na prawej stronie wieży, dwa dodatkowe pociski są przechowywane w wieży. Na wieży bojowej, na oddzielnej wieżyczce znajduje się karabin maszynowy FN MAG kal. 7,62 mm z 550 szt. amunicji^[3].

Pojazd posiada system samoobrony GALIX z 14 granatami dymnymi kalibru 80 mm^[8]. W pełni cyfrowy system kontroli ognia umożliwia prowadzenie ognia w ruchu, oraz śledzenie nowego celu już w momencie, gdy ten zajmuje się ostrzeliwaniem innego obiektu. Czujniki ostrzegają też załogę przed namierzeniem pojazdu przez laserowe dalmierze przeciwnika, potrafią wykryć źródło ostrzału z broni różnego kalibru i jednocześnie ustawić wieżyczkę ogniową w kierunku wykrytego zagrożenia^[6].

11 litrowy silnik wysokoprężny Volvo z sześcioma cylindrami w rzędzie o mocy 500 KM^[13]. Silnik pojazdu umieszczono w specjalnym dźwiękoszczelnym przedziale, może korzystać on z różnych typów paliwa^[11]. Przekładnia automatyczna siedmiobiegowa ZF^[3].

• 
  Wieża
• 
  Armata 40 mm
• 
  Przedział dowódcy i celowniczego.
• 
  Stanowisko kierowcy.
• 
  Wystrzelenie pocisku p.panc Akeron MP
• 
  40 mm Amunicja teleskopowa