Feliks V

Feliks V
Amadeusz VIII Spokojny
Amedeo VIII il Pacifico
antypapież
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1383
Chambéry

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1451
Genewa

Miejsce pochówku

Kaplica Świętego Całunu, ?

Antypapież obediencji bazylejskiej
Okres sprawowania

1439–1449

Dziekan kolegium kardynalskiego
Okres sprawowania

1449–1451

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zakon św. Maurycego

Śluby zakonne

1434

Diakonat

1440

Prezbiterat

24 czerwca 1440

Nominacja biskupia

5 listopada 1439

Sakra biskupia

24 lipca 1440

Kreacja kardynalska

23 kwietnia 1449

Pontyfikat

5 listopada 1439

Amadeusz VIII Spokojny
Ilustracja
Wizerunek herbu
hrabia Sabaudii
Okres

od 1391
do 1406

Poprzednik

Amadeusz VII Czerwony Hrabia

Następca

podniesiony do rangi księcia

hrabia Genewy
Okres

od 1401
do 1440

Następca

Ludwik I

książę Sabaudii
Okres

od 1406
do 1440

Poprzednik

tytuł nadany

Następca

Ludwik I

hrabia Piemontu
Okres

od 1418
do 1440

Poprzednik

Ludwik Sabaudzki-Achajski

Następca

Ludwik I

Dane biograficzne
Dynastia

sabaudzka

Data urodzenia

4 września 1383

Data śmierci

7 stycznia 1451

Ojciec

Amadeusz VII Czerwony Hrabia

Matka

Bona Berry fr. Bona de Berry

Rodzeństwo

Bona,
Joanna

Żona

Maria Burgundzka

Dzieci

Małgorzata
Antoni
Antoni
Małgorzata
Maria
Amadeusz
Ludwik I
Bona
Filip

Odznaczenia
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 lipca 1440

Miejscowość

Bazylea

Konsekrator

Louis Aleman

Feliks V (właśc. Amadeusz VIII (wł. Amedeo VIII il Pacifico); ur. 4 września 1383 w Chambéry, zm. 7 stycznia 1451 w Genewie[1]) – antypapież obediencji bazylejskiej w okresie od 5 listopada 1439 do 7 kwietnia 1449[1]. Hrabia Sabaudii (1391–1406), a następnie książę Sabaudii (1406–1440), hrabia Aosty, Moriany i Nicei (1391–1440), hrabia Genewy (1401–1440), hrabia Piemontu (1418–1440).

Życiorys

Amadeusz był synem hrabiego Amadeusza VII, po którym odziedziczył tron[1]. W 1416 otrzymał od cesarza Zygmunta Luksemburskiego tytuł książęcy[2] i podporządkował sobie całą Sabaudię oraz ujednolicił prawodawstwo ogłaszając w 1430 Statuty generalne[2]. Był żonaty i miał dzieci, jednak owdowiał w roku 1422, a najstarszy syn Amadeusz zmarł w 1431[1]. Dotknięty tymi wydarzeniami, w 1434 roku wycofał się z życia państwowego i osiadł w zamku Ripaille, a rządy nad księstwem powierzył synowi, Ludwikowi[1]. Przyjął habit i został przełożonym, założonego przez siebie, zakonu św. Maurycego[1]. W 1439 roku na soborze w Bazylei został wybrany antypapieżem w opozycji do Eugeniusza IV[3]. Jego wybór był dokonany przez jednego kardynała i 32 elektorów; nominację przyjął po długim wahaniu, a konsekrowany został 24 czerwca 1440[1].

Większość państw europejskich zachowała neutralność wobec Feliksa lub była nastawiona wrogo[1]. Powołał kilku kardynałów, w tym dwóch Polaków: Wincentego Kota z Gniezna i Zbigniewa Oleśnickiego z Krakowa[4], a jego sekretarzem przez pewien czas był Eneasz Sylwiusz Piccolomini[1]. Ponieważ Feliks nie znajdował wsparcia u ojców soboru bazylejskiego, postanowił abdykować z pomocą arbitrażu francuskiego króla Karola VII[1]. Antypapież cofnął wszystkie rzucone przez siebie klątwy i uroczyście ustąpił z urzędu, przed Mikołajem V[1]. W zamian za to Mikołaj mianował go wówczas kardynałem-biskupem Sabiny, dziekanem kolegium kardynalskiego, papieskim wikariuszem Sabaudii oraz potwierdził go jako administratora apostolskiego diecezji Genewa[5]. Jest uważany za ostatniego antypapieża w historii Kościoła katolickiego[3].

Postać Amadeusza VIII jest pierwowzorem bohatera noweli Tomasza Manna pt. Der Erwählte (pl. Wybraniec, 1951).

Rodzina

W maju 1401 w Arras ożenił się z Marią Burgundzką (13801422), córką Filipa II Śmiałego, księcia Burgundii. Z żoną doczekał się 9 dzieci:

Ordery

Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Wielki Mistrz Zakonu Łańcucha (pierwotna nazwa orderu)[6]

Rodowód

 
 
 
 
 
Amadeusz V Wielki
 
 
Aimone Spokojny
 
 
 
 
 
 
Sybilla z Bage
 
 
Amadeusz VI Zielony Hrabia
 
 
 
 
 
 
Teodor I Paleolog z Montferratu
 
 
Jolanta Paleolog z Montferratu
 
 
 
 
 
 
Argentina Spinola
 
 
Amadeusz VII Czerwony Hrabia
 
 
 
 
 
 
Ludwik Burbon
 
 
Piotr I Burbon
 
 
 
 
 
 
Maria z Avesnes
 
 
Bonne Burbon
 
 
 
 
 
 
Karol Walezjusz
 
 
Izabela Walezjuszka
 
 
 
 
 
 
Matylda z Châtillon
 
Feliks V (Amadeusz VIII)
 
 
 
 
 
Filip VI Walezjusz
 
 
Jan II Dobry Walezjusz
 
 
 
 
 
 
Joanna Burgundzka
 
 
Jan Walezjusz
 
 
 
 
 
 
Jan Luksemburski
 
 
Bonna Luksemburska
 
 
 
 
 
 
Elżbieta Przemyślidka
 
 
Bona z Berry
 
 
 
 
 
 
Bernard VI z Armagnac
 
 
Jan I z Armagnac
 
 
 
 
 
 
Cecylia z Rodez
 
 
Joanna z Armagnac
 
 
 
 
 
 
Jan z Charolais
 
 
Beatrycze z Clermont
 
 
 
 
 
 
?
 

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 340-341. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 133. ISBN 83-04-01943-4.
  3. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 122. ISBN 83-7006-437-X.
  4. Jan Wierusz-Kowalski, Poczet papieży, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, s. 128, ISBN 83-03-01013-1.
  5. Savoie, Amedeo di. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-27]. (ang.).
  6. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Bibliografia

  • Felix V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-27]. (ang.).