Ferdinand Bie
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1888 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1961 | |||||||||
| Wzrost |
174 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Ferdinand Reinhardt Bie (ur. 16 lutego 1888 w Drammen, zm. 9 listopada 1961 w Kristiansandzie[1]) – norweski lekkoatleta, mistrz olimpijski.
Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie Bie startował w czterech konkurencjach lekkoatletycznych. Największy sukces odniósł w pięcioboju lekkoatletycznym, w którym zajął 2. miejsce przegrywając z Amerykaninem Jimem Thorpe. Po dyskwalifikacji Thorpe’a w następnym roku za naruszenie przepisów o amatorstwie Bie został oficjalnie uznany mistrzem olimpijskim. W 1982, po śmierci zarówno Thorpe’a, jak i Bie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o przywróceniu złotego medalu Thorpe'owi i uznaniu obu atletów za mistrzów olimpijskich[1]. W 2022 Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłosił, że w porozumieniu z Norweskim Komitetem Olimpijskim i Paraolimpijskim uznaje Thorpe’a za jedynego złotego medalistę w tej konkurencji[2].
Bie na igrzyskach w 1912 zajął również 11 miejsce w skoku w dal, w biegu na 110 metrów przez płotki odpadł w półfinale, a dziesięcioboju nie ukończył[1].
Był mistrzem Norwegii na 110 metrów przez płotki w 1910, w skoku w dal w 1910 i 1917 oraz w dziesięcioboju w 1911[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Ferdinand Bie [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ IOC to display the name of Jim Thorpe as sole Stockholm 1912 pentathlon and decathlon gold medallist [online], Międzynarodowy Komitet Olimpijski, 15 lipca 2022 [dostęp 2023-02-22] (ang.).