Fosse Way

Fosse Way – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii. Wiodła z Isca Dumnoniorum (dzisiejsze Exeter) do Lindum Colonia (dzisiejsze Lincoln), przez Lindinis (Ilchester), Aquae Sulis (Bath), Corinium (Cirencester) i Ratae Corieltauvorum (Leicester). Jej długość wynosiła około 300 km^[1].

Niegdyś uważano, że Fosse Way stanowiła fizyczną granicę lądową Brytanii przez pierwszych kilka dekad po podboju w 43 roku, opierając się na przekazie Tacyta.^[2] Obecnie uważa się, że był to trakt wojskowy łączący dwa ważne obozy rzymskie^[3], nie stanowiący fizycznej bariery jak Wał Hadriana, jednak wyznaczający granicę między niepodbitą (Iron Age Britain) i podbitą częścią wyspy.^[4] Inne teorie o pochodzeniu wskazują, że prawdopodobnie została wybudowana po rewolcie Boudiki^[1].

Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa fossa – rów, fosa.^[5] Możliwe, że początkowo była rowem, który później został zasypany lub rów biegł wzdłuż niej.^[6][7]

Fosse Way krzyżowała się z innymi rzymskimi drogami: Watling Street w High Cross, Ermine Street na południe od Lincoln oraz Akeman Street i Ermin Way w Cirencester.

Charakterystyczną cechą drogi jest jej przebieg wyjątkowo zbliżony do linii prostej. Na dystansie 293 km z Ilchester do Lincoln nie odbiega od prostej na więcej niż 10 km^[8].

Na odcinku z Lincoln do Leicester w śladzie Fosse Way biegnie droga A46. Inne sekcje rzymskiej drogi również stanowią często podstawę dla istniejących dziś tras.