Głuszyno
wieś | |
Pałac w Głuszynie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
250[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
76-230[3] |
Tablice rejestracyjne |
GSL |
SIMC |
0749399 |
Położenie na mapie gminy Potęgowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego | |
54°29′43″N 17°25′20″E/54,495278 17,422222[1] |
Głuszyno (kaszb. Wiôlgié Głëszëno lub Głuszënò[4][5], niem. Groß Gluschen) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
W pobliżu wsi przebiega linia kolejowa nr 202 Gdańsk-Stargard, z przystankiem Głuszyno Pomorskie.
Nazwa
Nazwa miejscowości, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Goluzkyna w 1310, ma pochodzenie słowiańskie. Co do jej charakteru wysunięto następujące hipotezy etymologiczne:
- nazwa topograficzna wyprowadzona od nazwy pospolitej głusza z formantem -ino[6],
- nazwa dzierżawcza wyprowadzona od nazwy osobowej Głuchy z formantem -ino[6].
Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Vjẽlђė Glȧ̃šänɵ[7] wraz z nazwami mieszkańców zarówno z pominiętym formantem -in-: Glä̀šȯu̯n, Glä̀šȯu̯nkă „głuszynianin, głuszynianka”, jak i w formie pełnej: Glä̀šäńȯu̯n, Glä̀šäńȯu̯nkă „ts.”[8]. Niemiecka nazwa Groß Gluschen jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej z wyróżnikiem groß „wielki”, dodanym dla odróżnienia od sąsiedniej miejscowości Klein Gluschen „Głuszynko”.
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Głëszëno[5].
Zabytki
- neoklasycystyczny pałac z 1926 wzniesiony na pozostałościach XIX wieku, piętrowy, na planie wydłużonego prostokąta, rozbudowany ryzalitami o opilastrowanych elewacjach, w otoczeniu park[9].
Odkrycia archeologiczne
Sztylet z epoki brązu[10].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33971
- ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 318 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Friedrich Lorentz , Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 135 (pol.).
- ↑ a b Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 205, ISBN 978-83-62137-50-3 .
- ↑ a b Witold Iwicki , Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 42 .
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1476 .
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1477 .
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 265, ISBN 978-83-7495-133-3 .
- ↑ Kamil Kajkowski , Michał Bugaj , Sztylet z miejscowości Głuszyno z Pomorza środkowego [A dagger from Gluszyno in Central Pomerania], „Materiały Zachodniopomorskie, Nowa Seria, t. X: 2013, z. 1; Archeologia, pp. 277-283” [dostęp 2019-12-07] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Głuszyno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 617 .
- Głuszyno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 507 .
- Głuszyno. powiatslupsk.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-06)].