Galicano Apacible

Galicano Apacible
ilustracja
Data urodzenia

25 czerwca 1864

Data śmierci

2 marca 1949

Zawód, zajęcie

polityk, lekarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Galicano Apacible (ur. 25 czerwca 1864, zm. 2 marca 1949[1]) – filipiński polityk i lekarz.

Życiorys

Urodził się w Balayan w prowincji Batangas jako syn Vicenta Apacible i Cataliny Castillo. Pochodził z zamożnej rodziny. Wszechstronnie wykształcony, po ukończeniu szkoły podstawowej wysłany został do prywatnej placówki edukacyjnej prowadzonej przez Benedicto Lunę. Następnie dostał się do prestiżowego Colegio de San Juan de Letran. Spokrewniony z rodziną Rizalów, w owym czasie wynajmował wraz z kuzynem Jose oraz swoim bratem Leonem mieszkanie na 15 Kalye Anda w manilskim Intramuros. Fakt ten ma znaczenie symboliczne, bowiem współcześnie Jose uznawany jest za najważniejszego filipińskiego bohatera narodowego[2]. Podjął następnie studia na Universidad de Santo Tomas, które wszakże ze względu na wejście w konflikt z dominikańskimi księżmi zdecydował się przerwać. Kontynuował kształcenie już w Hiszpanii. Ukończył kolejno Instituto del Tarragona, Universidad de Barcelona i Universidad Central de Madrid. Na tym ostatnim otrzymał doktorat z medycyny[3]. Przez cały okres studiów pozostawał aktywny politycznie[1].

Po powrocie do kraju w 1892 dowiedział się, że bliskie mu osoby znalazły się w trudnej sytuacji z uwagi na swoją aktywność polityczną. Leon został aresztowany a następnie zesłany do Lepanto. Rizal z kolei przymusowo był przetrzymywany w Dapitan. Galicano doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że dla władz kolonialnych pozostaje jednostką podejrzaną i niepewną. Nie tylko zresztą z uwagi na mogącą być uznaną za wywrotową ale również z racji na przynależność do wolnomularstwa. W tej sytuacji zdecydował się udać na emigrację, tym razem już o wydźwięku wyraźnie politycznym. Za jej cel wybrał Hongkong[1].

Po przybyciu do brytyjskiej kolonii został włączony jako doradca w skład Alto Consejo de los Revolucionarios. Kierował także Comite Central Filipino. W 1899 wraz z Rafaelem del Pan wysłany do Stanów Zjednoczonych w celu podjęcia rozmów z władzami amerykańskimi[4]. Do rodzinnego kraju powrócił w 1903, koncentrując się przez pewien czas na praktyce lekarskiej. Między 1906 a 1907 pracował w manilskim szpitalu świętego Łazarza. Nie porzucił niemniej aktywności politycznej. W 1907 wybrany został na gubernatora swojej rodzinnej prowincji. Od 1909 do 1912 zasiadał w krajowym parlamencie, również reprezentując Batangas. Był zastępcą przewodniczącego Partii Nacjonalistycznej, a także pierwszym rodowitym Filipińczykiem kierującym krajowym ministerstwem rolnictwa. Zmuszony do ustąpienia z tego stanowiska ze względów zdrowotnych. W 1944 uległ wypadkowi, w 1947 natomiast stracił wzrok. Został pochowany na cmentarzu La Loma w Manili[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d V. Almario: Galicano Apacible. [w:] Sagisag Kultura (Vol 1) [on-line]. philippineculturaleducation.com.ph, 2015. [dostęp 2024-12-14]. (tagalski).
  2. ↑ V. Almario: Jose Rizal. [w:] Sagisag Kultura (Vol 1) [on-line]. philippineculturaleducation.com.ph, 2015. [dostęp 2024-12-13]. (tagalski).
  3. ↑ Talambuhay ni Galicano Apacible. [w:] Pinoy Edition [on-line]. pinoyedition.com. [dostęp 2024-12-15]. (tagalski).
  4. ↑ Mactal 1998 ↓, s. 58.

Bibliografia