Grabowiec (wieś w powiecie bielskim)
wieś | |
Wjazd do Grabowca od strony Brańska. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Grabowiec[2] |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
17-100[5] |
Tablice rejestracyjne |
BBI |
SIMC |
0023350[6] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego ![]() | |
![]() |
Grabowiec – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Bielsk Podlaski[6][7].
Historia
Król Władysław IV, w roku 1635, w uznaniu zasług Waleriana Piaseckiego, który służył pod chorągwiami Rzeczypospolitej, nadaje mu dożywotnio pięć łanów we wsi Grabowiec, w starostwie bielskim, przy granicy dworu wójtowskiego grabowieckiego, w stronę wsi Szastały i przedmieścia Bielska (...), które to dobra posiadał uprzednio Jan Lubmaier.[8] W połowie XVIII wieku wieś dzierżawił Tomasz Węgierski wraz z żoną Anielą. W ich dworze w Grabowcu urodził się w 1755 roku późniejszy poeta, prozaik i satyryk Tomasz Kajetan Węgierski[9] nazywany "Polskim Wolterem"[10].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś Grabowiec liczyła 75 domów i zamieszkiwana była przez 345 osób (183 kobiety i 162 mężczyzn). Większość mieszkańców Grabowca (217 osób) zadeklarowała wówczas wyznanie prawosławne, natomiast pozostali podali kolejno: wyznanie rzymskokatolickie (118 osób) oraz wyznanie mojżeszowe (10 osób). Podział religijny mieszkańców Grabowca całkowicie odzwierciedlał ich strukturą etniczną, bowiem 217 mieszkańców zadeklarowało narodowość białoruską, 118 polską, a pozostałe 10 osób zgłosiło narodowość żydowską. W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w gminie Łubin[11].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.
O wsi
Przez wieś przebiega droga krajowa nr 66.
W strukturach administracyjnych Kościoła prawosławnego wieś podlega parafii pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bielsku Podlaskim.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łubinie Kościelnym.
Urodzeni w Grabowcu
- Aleksander Jankowski (1920–1994) – generał brygady Wojska Polskiego
- Wasyl Pietruczukbiałoruski pisarz, działacz mniejszości białoruskiej w Polsce (1926–2019) -
- Tomasz Kajetan Węgierski (1755–1787) – poeta epoki oświecenia
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 37476
- ↑ Wykaz sołectw i sołtysów w gminie Bielsk Podlaski. Urząd Gminy Bielsk Podlaski. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ [ Portal polskawliczbach.pl] [dostęp 2020-11-25]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 331 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ AGAD | Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie / The Central Archives of Historical Records in Warsaw / Tabularium Actorum Antiquorum Varsoviense Maximum, t. Metryka Koronna z czasów Władysława IV - Projekty wykonane w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, tomy: MK 180, p. 675, s. 173 [dostęp 2024-10-10] (pol.).
- ↑ Archiwum Diecezjalne w Drohiczynie, Księga Chrztów par. Narodzenia MB w Bielsku Podlaskim 1747-1 765, UB/4, k. 5
- ↑ http://pbc.biaman.pl/Content/60084/BAH%202016.pdf
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 17: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 22 (31).
Linki zewnętrzne
- Grabowiec 2(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 530 .