Granica fińsko-rosyjska

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Finlandia  Rosja
Okres istnienia	od 1918
W obecnym przebiegu	od 1947
Długość	1340[1] km

Granica fińsko-rosyjska – granica międzypaństwowa pomiędzy Finlandią a Rosją, niegdyś granica fińsko-radziecka.

Kształtowanie się granicy

Finlandia zaistniała na arenie międzynarodowej jako niepodległy kraj w 1918 roku. W tym też roku toczyła się w Finlandii wojna domowa pomiędzy bolszewikami i niepodległościowcami. W 14 października 1920 Finlandia podpisała z Rosją bolszewicką traktat w Tartu, który kończył wojnę domową i określał granicę fińsko-sowiecką, przebiegającą na dawnej wewnętrznej granicy pomiędzy Imperium Rosyjskim a Wielkim Księstwem Finlandii. Finlandia uzyskała ponadto dostęp do niezamarzającego portu na Oceanie Arktycznym w Petsamo^[2].

Po agresji ZSRR 30 listopada 1939 pomiędzy Finlandią a ZSRR toczyła się wojna zimowa. W jej wyniku Finlandia obroniła niepodległość, jednakże straciła Karelię (patrz obrazek niżej).

Po bombardowaniach przez lotnictwo sowieckie miast Finlandii 25 czerwca 1941 Finlandia wypowiedziała ZSRR wojnę, rozpoczynając tzw. wojnę kontynuacyjną (1941–1944). Trzy lata po rozejmie, kończącym działania wojenne, podpisano pokój paryski, wtedy też wytyczono granice w obecnym przebiegu.

Przebieg granicy

Północny kraniec granicy fińsko-rosyjskiej to trójstyk (Treriksröset) granic Finlandii, Norwegii i Rosji. Południowy kraniec to Zatoka Fińska.

Fińskie regiony przygraniczne:

• Kymenlaakso
• Karelia Południowa
• Karelia Północna
• Ostrobotnia Północna
• Laponia

Rosyjskie obwody przygraniczne:

• Obwód leningradzki
• Republika Karelii
• Obwód murmański

Mapy

• 
  Granica w latach 1920–1940.
• 
  Fińskie straty terytorialne po wojnie zimowej 1940.
• 
  Fińskie straty terytorialne na rzecz ZSRR po pokoju paryskim.
• 
  Granice obecne.

Przypisy