Granica fińsko-rosyjska
Państwa graniczące | |
---|---|
Okres istnienia |
od 1918 |
W obecnym przebiegu |
od 1947 |
Długość |
1340[1] km |
Granica fińsko-rosyjska – granica międzypaństwowa pomiędzy Finlandią a Rosją, niegdyś granica fińsko-radziecka.
Kształtowanie się granicy
Finlandia zaistniała na arenie międzynarodowej jako niepodległy kraj w 1918 roku. W tym też roku toczyła się w Finlandii wojna domowa pomiędzy bolszewikami i niepodległościowcami. W 14 października 1920 Finlandia podpisała z Rosją bolszewicką traktat w Tartu, który kończył wojnę domową i określał granicę fińsko-sowiecką, przebiegającą na dawnej wewnętrznej granicy pomiędzy Imperium Rosyjskim a Wielkim Księstwem Finlandii. Finlandia uzyskała ponadto dostęp do niezamarzającego portu na Oceanie Arktycznym w Petsamo[2].
Po agresji ZSRR 30 listopada 1939 pomiędzy Finlandią a ZSRR toczyła się wojna zimowa. W jej wyniku Finlandia obroniła niepodległość, jednakże straciła Karelię (patrz obrazek niżej).
Po bombardowaniach przez lotnictwo sowieckie miast Finlandii 25 czerwca 1941 Finlandia wypowiedziała ZSRR wojnę, rozpoczynając tzw. wojnę kontynuacyjną (1941–1944). Trzy lata po rozejmie, kończącym działania wojenne, podpisano pokój paryski, wtedy też wytyczono granice w obecnym przebiegu.
Przebieg granicy
Północny kraniec granicy fińsko-rosyjskiej to trójstyk (Treriksröset) granic Finlandii, Norwegii i Rosji. Południowy kraniec to Zatoka Fińska.
Fińskie regiony przygraniczne:
Rosyjskie obwody przygraniczne:
Mapy
-
Granica w latach 1920–1940.
-
Fińskie straty terytorialne po wojnie zimowej 1940.
-
Fińskie straty terytorialne na rzecz ZSRR po pokoju paryskim.
-
Granice obecne.
Przypisy
- ↑ Finlandia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-23] .
- ↑ Pieni tietosanakirja, [1]