HMS Swiftsure (1621)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Wodowanie |
1621 |
 Anglia
| |
| Wejście do służby |
1623 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
876 ton |
| Długość |
32,3 m |
| Szerokość |
10,66 m |
| Zanurzenie |
4,9 m |
| Napęd | |
| żaglowy | |
| Uzbrojenie | |
| 42 dział (64 działa w 1653 roku) | |
| Załoga |
250 |
HMS Swiftsure – angielski trójmasztowy galeon, który wszedł do służby w Royal Navy w 1623 roku. Początkowo klasyfikowany jako Great Ship, następnie jako okręt II rangi. Początkowo uzbrojony w 42 działa, po kolejnej przebudowie w 1653 roku jego uzbrojenie wzrosło do 64 dział. Podczas bitwy czterodniowej w czerwcu 1666 roku zdobyty przez holendrów, którzy zmienili jego imię na „Oudshoorn”.
Projekt i budowa
W 1618 roku angielska komisja rządowa (Jacobean Commission of Enquiry) opracowała raport postulujący wzmocnienie sił Royal Navy o sześć nowych dużych okrętów. Okręty, które klasyfikowano jako Great Ships, miały być nieco mniejsze od już istniejących Royal Ships[1]. Zakładano, że planowane jednostki będą stanowiły główną siłę nowej floty. Każdy okręt miał mieć wyporność około 650 ton i uzbrojenie składające się z 42 dział[2]. Okręty miały zostać zbudowane w stoczni w Deptford, pod nadzorem głównego budowniczego okrętów Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej Williama Burrella. Okręty miały być kolejno budowane parami, z mniejszymi jednostkami trzeciej rangi. Kontrakt na budowę dwóch pierwszych jednostek, „Constant Reformation” i „Happy Entrance”, miał wartość 8575 funtów[3]. Zamówienie na drugą serię okrętów złożono 10 marca 1620 roku, po takiej samej cenie. Nowe okręty otrzymały imiona „Victory” i „Garland”[4]. Trzeci Great Ship „Swiftsure” został zamówiony w lutym 1621 roku i miał być budowany równocześnie z okrętem trzeciej rangi „Bonaventure”[3].
Wodowanie „Swiftsure” miało miejsce w 1621 roku w stoczni Deptford. Po wejściu do służby okręt wielokrotnie był przebudowywany. Po przebudowie w 1652 roku ilość dział zwiększyła się do 46, od 1653 wynosił 64 działa[5].
Służba
Po wejściu do służby w 1623 roku okręt udał się do Hiszpanii. W 1625 roku uczestniczył w zakończonej porażką wyprawie przeciwko hiszpańskiej bazie morskiej w Kadyksie. Od 1635 do 1643 roku operował w rejonie kanału La Manche[5].
„Swiftsure” był okrętem flagowym wice admirała William Berkeley podczas toczonej w ramach II wojny Angielsko-Holenderskiej bitwy czterodniowej, która rozpoczęła się 11 czerwca 1666 roku[6]. Pierwszego dnia bitwy został ostrzelany przez holenderskie okręty w wyniku czego utracił część ożaglowania. Na unieruchomiony okręt holendrzy przeprowadzili abordaż i go zdobyli. Z 380 osobowej załogi „Swiftsure” 80 marynarzy zginęło, około 300 dostało się do niewoli[6]. Zdobyty okręt miał posiadać 66 dział, jednak holendrzy znaleźli na jego pokładzie 72 działa w tym 60 z brązu[7].
W służbie holenderskiej imię okrętu zmieniono na „Oudshoorn”. 7 czerwca 1672 roku okręt wziął udział w toczonej w ramach III wojny angielsko-holenderskiej bitwie pod Solebay[7].
Przypisy
- ↑ British Second Rate great ship 'Constant Reformation' (1619). [dostęp 2024-12-31]. (ang.).
- ↑ Winfield 2009 ↓, s. 167.
- ↑ a b Winfield 2009 ↓, s. 168.
- ↑ Winfield 2009 ↓, s. 169.
- ↑ a b British Second Rate great ship 'Swiftsure' (1621). [dostęp 2024-12-31]. (ang.).
- ↑ a b Fox 2009 ↓, s. 207.
- ↑ a b Fox 2009 ↓, s. 208.
Bibliografia
- Rif Winfield: British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714. Barnslay: Seaforth Publishing, 2009. ISBN 978-1-84832-040-6.
- Frank Fox: The Four Days' Battle of 1666. Barnslay: Seaforth Publishing, 2009. ISBN 978-1-84832-044-4.