Hypoxylon
![]() Drewniak pierzasty (Hypoxylon howeanum) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
drewniak |
Nazwa systematyczna | |
Hypoxylon Bull. Hist. Champ. France (Paris): 168 (1791) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Hypoxylon coccineum Bull. |
Hypoxylon Bull. (drewniak) – rodzaj grzybów z rzędu próchnilcowców (Xylariales)[1].
Cechy charakterystyczne
Nadrzewne grzyby saprotroficzne. Askokarpy półkuliste, do skorupiastych, wewnątrz czarne, niestrefowane. Konsystencja drewnowata. Otocznie zawierające wewnątrz worki z zarodnikami – czarne, pod całą powierzchnią ułożone w jednej lub dwóch warstwach. Wysyp zarodników czarny. Zarodniki prawie nieprzejrzyste, eliptyczne do podłużnie wygiętych, gładkie, ze szczelinowatą porą rostkową[2].
Systematyka
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hypoxylaceae, Xylariales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson utworzył Jean Baptiste François Pierre Bulliard w 1791 r[1]. Synonimy naukowe:
- Ascoporia Samuels & A.I. Romero
- Discosphaera Dumort.,
- Epixylon Füisting,
- Euhypoxylon Füisting,
- Hypoxylina Starbäck,
- Institale Fr.,
- Perisphaeria Roussel,
- Pseudosolidum Lloyd,
- Pyrenodermium Bonord.,
- Spermatodermia Wallr.,
- Spermodermia Tode,
- Sphaeria Haller[3].
Polską nazwę podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda. W dawnej literaturze polskiej rodzaj ten znany był również pod nazwą nadrzewnica[4]
- Hypoxylon ferrugineum G.H. Otth 1869
- Hypoxylon fragiforme (Pers.) J. Kickx f. 1835 – drewniak szkarłatny
- Hypoxylon fraxinophilum Pouzar 1972 – drewniak jesionowy
- Hypoxylon fuscopurpureum (Schwein.) M.A. Curtis 1867
- Hypoxylon fuscum (Pers.) Fr. 1849 – drewniak brunatny
- Hypoxylon howeanum Peck 1872 – drewniak pierzasty
- Hypoxylon macrocarpum Pouzar 1978
- Hypoxylon papillatum Ellis & Everh. 1893
- Hypoxylon petriniae M. Stadler & J. Fourn. 2004
- Hypoxylon rubiginosum (Pers.) Fr. 1849
- Hypoxylon rutilum Tul. & C. Tul. 1863 – drewniak czerwonawy
- Hypoxylon terricola J.H. Mill. 1961
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[1]. Nazwy polskie według B. Gumińskiej i W. Wojewody i innych[4][5].
Przypisy
- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-19] (ang.).
- ↑ E. Gerhardt , Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2 .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 162, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04] .