INOGATE

Ten artykuł od 2014-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.

INOGATE – międzynarodowy program współpracy w dziedzinie energii pomiędzy Unią Europejską, państwami leżącymi nad Morzem Czarnym i Morzem Kaspijskim oraz ich krajami sąsiednimi. Program działa od 1996 roku. Nazwa INOGATE powstała jako akronim od wyrazów: INterstate Oil and GAs Transportation to Europe^[1].

INOGATE jest jednym z najdłużej działających programów pomocy technicznej finansowanych przez UE. Aż do 2006 roku był finansowany przez Program Pomocy Technicznej dla Wspólnoty Niepodległych Państw (TACIS), a od 2007 roku zaczął być finansowany ze środków Instrumentu Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (ENPI) w ramach ENPI-Wschodniego Regionalnego Programu Orientacyjnego na lata 2007–2010 oraz na lata 2010–2013. EuropeAid wspiera program poprzez ENPI oraz Instrument Rozwoju Współpracy.

Członkami INOGATE są:

• Armenia
• Azerbejdżan
• Białoruś
• Gruzja
• Kazachstan
• Kirgistan
• Mołdawia
• Tadżykistan
• Turcja
• Turkmenistan
• Ukraina
• Uzbekistan

Status obserwatora posiada Rosja.