Iwajło Petew

Iwajło Petew
Ивайло Богданов Петев
Ilustracja
Iwajło Petew (2010)
Pełne imię i nazwisko

Iwajło Bogdanow Petew

Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1975
Łowecz

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Parwa Atomna Kozłoduj
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–2002 Liteks Łowecz 86 (15)
1998 → Olimpik Tetewen (wyp.) 6 (0)
1999 → Spartak Warna (wyp.) 19 (2)
2002 Czerno More Warna 10 (1)
2003 Liteks Łowecz 3 (0)
2003–2004 Spartak Warna 13 (3)
2004–2005 Rodopa Smolan 28 (4)
2006 Dunaw Ruse 26 (2)
2007 Marek Dupnica 10 (1)
2007–2008 AO Trikala 22 (1)
2008–2009 FK Lubimec 2007 28 (5)
2009–2010 FK Etyr 23 (5)
W sumie: 274 (39)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009 FK Lubimec 2007
2010–2013 Łudogorec Razgrad
2013 Lewski Sofia
2013–2014 AEL
2014–2016 Bułgaria
2016–2017 Dinamo Zagrzeb
2017–2018 Omonia Nikozja
2018–2019 Al-Qadsiah FC
2019–2020 Jagiellonia Białystok
2021–2022 Bośnia i Hercegowina
2023 Łudogorec Razgrad
2023–2024 CS Universitatea Craiova
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Iwajło Bogdanow Petew (ur. 9 lipca 1975 w Łoweczu) – bułgarski piłkarz grający na pozycji pomocnika oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Jest wychowankiem Liteksu Łowecz, w którego pierwszej drużynie zadebiutował w wieku dwudziestu jeden lat. Właśnie w Łoweczu już na samym początku piłkarskiej kariery osiągnął najwięcej: klub prowadzony najpierw przez Dimityra Dimitrowa, a potem przez Feraria Spasowa zdobył dwa tytuły mistrza Bułgarii, a w kolejnych latach także Puchar kraju. Jego zasługi dla Liteksu zostały docenione przez działaczy klubu: w 2010, po zdobyciu kolejnego tytułu mistrzowskiego, wybrano najlepszą drużynę ostatniej dekady. Petew znalazł się w niej obok m.in. Stanimira Stoiłowa, Iwajły Petkowa i Radostina Kisziszewa[1].

Po rozstaniu z Liteksem w 2002 Petew nie powtórzył już tych osiągnięć. Występował w zespołach głównie walczących o utrzymanie w ekstraklasie: Spartaku Warna (12. miejsce w sezonie 2003–2004), Rodopie Smoljan (12. miejsce w sezonie 2004–2005), Marku Dupnica (12. miejsce w sezonie 2006–2007) oraz w drużynach drugo- (Dunaw Ruse i Etyr Wielkie Tyrnowo) i trzecioligowych (FK Ljubimec 2007). Przez rok grał także w Grecji.

Piłkarską karierę zakończył w wieku trzydziestu pięciu lat z powodu kontuzji kolana[2].

Kariera szkoleniowa

Działalność szkoleniową rozpoczął w 2009, jako grający trener trzecioligowego FK Ljubimca 2007.

Rok później został zatrudniony w zespole beniaminka II ligi, Ludogorcu Razgrad. Tu właśnie osiągnął pierwszy sukces w swojej karierze szkoleniowej: w sezonie 2010–2011 wywalczył z nim pierwszy w historii awans do ekstraklasy. Ponadto klub dotarł do 1/16 finału rozgrywek o Puchar Bułgarii, w którym uległ przyszłego finaliście Slawii Sofia.

Jeszcze lepiej Ludogorec radził sobie w ekstraklasie. Po rundzie jesiennej sezonu 2011–2012 – jako beniaminek ligi – zajmował pierwsze miejsce. Zanotował tylko jedną porażkę, trzy razy zremisował, a pokonał m.in. Lewskiego Sofia (2:1), Lokomotiw Sofia (4:0) i Slawię Sofia (6:0).

Sukcesy

Kariera piłkarska

Kariera szkoleniowa

Przypisy

  1. ↑ Gong.bg: В Литекс определиха идеален отбор на десетилетието (Dostęp 2 czerwca 2011)
  2. ↑ DarikNews: Износени хрущяли вадят Ивайло Петев от терена (Dostęp 2 czerwca 2011)


Trenerzy Jagiellonii Białystok
  1. ↑ a b c d trener zastępczy
  2. ↑ a b trener tymczasowy
Trenerzy CS Universitatea Craiova
  • Polojinski (1948–1950)
  • Oțeleanu (1954–1956)
  • Ionescu-Crum (1956–1958)
  • Mărdărescu (1960–1961)
  • Călinoiu (1961–1963)
  • Oțeleanu (1964–1965)
  • Teodorescu (1965–1966)
  • Cosmoc (1966–1968)
  • Coidum (1968–1971)
  • Cernăianu (1971–1976)
  • Teaşcă (1976–1977)
  • Deliu (1977)
  • Oană (1977–1978)
  • Stănescu (1978–1980)
  • Oblemenco (1980–1982)
  • Oțet (1982–1984)
  • Rădulescu (1984–1985)
  • Halagian (1985)
  • Rădulescu (1985–1986)
  • Stănescu (1986)[A]
  • Teașcă (1986)
  • Oțet (1986–1988)
  • Constantin (1987–1988)
  • Cârțu (1988–1991)
  • klub nie istniał (1991–2013)
  • Lincar (2013)
  • Stîngă (2013–2014)
  • Balint (2014)
  • Gane (2014)
  • Săndoi (2014–2016)
  • Naicu (2016)
  • Mulțescu (2016–2017)
  • Mangia (2017–2019)
  • Papură (2019)
  • Pițurcă (2019–2020)
  • Papură (2020)
  • Bergodi (2020)
  • Papură (2020–2021)
  • Uzunidis (2021)
  • Reghecampf (2021–2022)
  • Balint (2022)
  • Rădoi (2022)
  • Bon[A] (2022)
  • Neagoe (2023)
  • Reghecampf (2023)
  • Papură (2023)
  • Petew (2023–2024)
  • Bon[A] (2024)
  • Gâlcă (od 2024)
  1. ↑ a b c trener tymczasowy
Trenerzy AEL Limassol
  • Tsiepis (1930–32)
  • Gavalas (1932–46)
  • Vasiliou (1946–48)
  • Gavalas (1948–56)
  • Elia
  • Ceplar
  • Christodoulou
  • Fitz
  • Eisaggeleas
  • Mavrokolos
  • Reindreich
  • Tourbeik
  • Moustakas
  • Simatoc (1962–63)
  • Reiner
  • Pantelidis
  • Chachevski
  • Krystallis
  • Tomov
  • McParland
  • Havránek (1984–86)
  • Švec (19XX–88)
  • Uhrin (1988–89)
  • Ntounai
  • Cipro (1990–92)
  • Byszowiec (1992–93)
  • Sankovic
  • Kaloperović
  • Kissonergis
  • Ferner (1995–96)
  • Farkaš
  • Orphanides (2000)
  • Kalman Missi
  • Mavroudis (2000)
  • Michaelides (2000–02)
  • Matzourakis (2002–03)
  • Mavroudis (2003)
  • Houwaart (2003–04)
  • Protasow (2004–05)
  • Mavroudis (2005)
  • Prašnikar (2005–06)
  • Mavroudis (2006–07)
  • Guttman (2007)
  • Barreto (2007–08)
  • Michaelides (2008–09)
  • Stoichiță (2009)
  • Klinger (2009)
  • Uhrin (2009–10)
  • Stoichiță (2010–11)
  • Atteveld (2011–11)
  • Christodoulou (2011–12)
  • Costa (2012–13)
  • Vidigal (2013)
  • Petew (2013–14)
  • Christoforou (2014–15)
  • Chavos (2014–16)
  • Christodoulou (2016–17)
  • Baltazar (2017–18)
  • Kerkez (2018–21)
  • Pantelidis (2021–22)
  • Silas (2022)
  • Janevski (2022–23)
  • Charalabous (2023)
  • Koskela (2023–24)
  • Garpozis (2024)
  • Coleman (2024)
  • Satsias (2024–25)
  • Nikolau (od 2025)
Trenerzy Dinama Zagrzeb
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Omonii Nikozja
  • Misirian (1948–52)
  • Johnson (1952–53)
  • Avraamides (1953–55)
  • Hounggehouizen (1955–57)
  • Vigler (1957–59)
  • Fuchs (1959–60)
  • Tsiakmakow (1960–62)
  • Tourai (1962–63)
  • Petrow (1963–64)
  • Keremezos (1964–65)
  • ? (1965–66)
  • Netto (1966–67)
  • Barka (1967–68)
  • Paczedżiew (1968–70)
  • Ciakarow (1970–71)
  • Taszkow (1971–72)
  • Spasow (1972–74)
  • Constantinou (1974–75)
  • Ilciew (1975–76)
  • Stojanow (1976–77)
  • Argirow (1977–79)
  • Arsow (1979–80)
  • Spasow (1980–82)
  • Taszkow (1982–83)
  • Dramow (1983–85)
  • Tinkow (1985–86)
  • Arsow (1986–89)
  • Kolew (1989–90)
  • Senekowitsch (1990–91)
  • Zakarel (1991–92)
  • Arsow (1992–94)
  • Prokop (1994–96)
  • Skocik (1995–96)
  • Kolew (1996–97)
  • Michaelides (1997–99)
  • Galis (1999)
  • Arsow (1999–00)
  • Nikodimow (2000)
  • Haan (2000)
  • Houwaart (2000–01)
  • Mouskallis (2002)
  • Sawewski (2002–04)
  • Smuda (2004)
  • Houwaart (2004–05)
  • Andone (2005–07)
  • Okuka (2007)
  • Matzourakis (2007)
  • Sawidis (2008)
  • Tutić (2008–09)
  • Lemonis (2009–10)
  • Bajević (2010–11)
  • Larkou (2011–12)
  • Sawewski (2012–13)
  • Lotina (2014)
  • Kaiafas (2014–15)
  • Milojević (2015–16)
  • Carver (2016–17)
  • Joakim(t) (2017)
  • Christodoulou (2017)
  • Petew (2017–18)
  • Fredberg(t) (2018)
  • Oliva (2018)
  • Anastasiu (2018-19)
  • Berg (2019-22)
  • Lennon (2022)
  • Ferrera (2022-23)
  • Avgousti (2023-24)
  • Rekdal (2024)
  • Anastasiu (t) (2024)
  • Dambrauskas (2024)
  • Anastasiu (t) (od 2024)
Trenerzy Łudogorca Razgrad
  1. ↑ a b c d e tymczasowo
Selekcjonerzy reprezentacji Bułgarii

Bułgaria

Selekcjonerzy reprezentacji Bośni i Hercegowiny

Bośnia i Hercegowina