Języki batackie
Obszar | |
---|---|
Użytkownicy | |
Klasyfikacja genetyczna |
|
Podział |
• grupa północna |
Kody rodziny językowej | |
ISO 639-5 | btk |
Glottolog | toba1265 |
Występowanie | |
![]() Rozprzestrzenienie geograficzne języków batackich | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
Języki batackie – grupa siedmiu spokrewnionych języków austronezyjskich używanych przez Bataków na Sumatrze. Dzielą się na trzy grupy:
- Północne: dairi, karo, alas-kluet
- Simalungun
- Południowe: angkola, toba, mandailing
Języki z grup północnej i południowej nie są wzajemnie zrozumiałe[1]. W starszej literaturze języki batackie opisywano jako dialekty jednego języka batackiego, aczkolwiek różnice między nimi (w zakresie słownictwa i fonologii) są na tyle poważne, że powinny być rozpatrywane jako odrębne języki. Taka też praktyka funkcjonuje w nowszym piśmiennictwie lingwistycznym[2]. W wąskim znaczeniu nazwa „batak” odnosi się wyłącznie do batak toba[3].
Języki batackie zostały powiązane z językami wysp u zachodniego wybrzeża Sumatry (simeulue, sikule, nias, mentawai i enggano) oraz językiem gayo, przy czym nie jest jasne, czy wszystkie te języki tworzą spójną grupę genetyczną[4].
Historycznie zapisywane były pismem batackim. Dziś stosuje się przede wszystkim alfabet łaciński[5].
Przypisy
- ↑ Geoffrey Woollams , Karo Batak, [w:] K. Alexander Adelaar, Nikolaus P. Himmelmann (red.), The Austronesian Languages of Asia and Madagascar, Abingdon–New York: Routledge, 2005, s. 534–561, DOI: 10.4324/9780203821121, ISBN 978-0-2038-2112-1, ISBN 978-0-7007-1286-1, OCLC 53814161 (ang.).
- ↑ J.P. Sarumpaet , The Samosir dialect of Toba-Batak, [w:] Paul Geraghty, Lois Carrington, S.A. Wurm (red.), FOCAL II: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1986 (Pacific Linguistics C-94), s. 73–86, DOI: 10.15144/PL-C94.73, ISBN 978-0-85883-345-6, OCLC 570220350 [dostęp 2022-09-13] (ang.).
- ↑ Maruli Butar-Butar , The Phonology of Batak, Indiana University, 1961, s. 1, OCLC 63864552 (ang.).
- ↑ K. Alexander Adelaar, Historical linguistics of the languages of Sumatra, Java, the Lesser Sunda Islands, and Moken-Moklen, [w:] K. Alexander Adelaar, Antoinette Schapper (red.), The Oxford Guide to the Malayo-Polynesian Languages of Southeast Asia, Oxford: Oxford University Press, 2024, s. 127–142, DOI: 10.1093/oso/9780198807353.003.0010, ISBN 978-0-19-880735-3, ISBN 978-0-19-253426-2, OCLC 1449546728 (ang.).
- ↑ Ann Kumar , John H. McGlynn , Illuminations: The Writing Traditions of Indonesia : Featuring Manuscripts from the National Library of Indonesia, Jakarta–New York: Weatherhill, 1996, s. 246, ISBN 978-0-8348-0349-7, OCLC 34113772 [dostęp 2022-09-20] (ang.).
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).