Jamborowy Wierch
 Po lewej stronie masywu Bobrowca Jamborowy Wierch. W dole Polana Chochołowska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1565 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′49″N 19°46′50″E/49,246944 19,780556
| |
Jamborowy Wierch lub Jamburowa Czuba – słabo wyodrębniony wierzchołek (1565 m n.p.m.) w południowo-zachodniej grani masywu Bobrowca w Tatrach Zachodnich, pomiędzy szczytem Bobrowca (1663 m), a wybitną Bobrowiecką Przełęczą (1356 m). Jamborowy Wierch kulminuje w miejscu załamania się tej grani. Od wschodniej, polskiej strony jego stoki opadają do Doliny Chochołowskiej. W północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego boczny grzbiet Jambory poprzez Jamborową Skałkę do Jeżowego Wierchu. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowiecką od Doliny Juraniowej[1].
Zbudowany z wapieni i dolomitów Jamborowy Wierch jest skalisto-trawiasty, miejscami zarastający kosówką[2]. Jest siedliskiem dla bardzo bogatej flory wapieniolubnych roślin tatrzańskich. Dawniej cały ten rejon był wypasany, wchodził w skład Hali Chochołowskiej[3]. Do czerwca 2008 prowadził przez niego szlak turystyczny z Bobrowieckiej Przełęczy przez Bobrowiec i Juraniową Przełęcz do Umarłej Przełęczy. Został zamknięty przez TANAP w czerwcu 2008, co motywowano koniecznością ochrony przyrody.
Przypisy
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2022-06-17].
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.