John Ericsson
 John Ericsson (1803–1889) | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1803 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 marca 1889 |
| Zawód, zajęcie |
inżynier, wynalazca |
| |
John Ericsson (ur. 31 lipca 1803 w Långbanshyttan, Värmland, zm. 8 marca 1889 w Nowym Jorku) – szwedzki inżynier i wynalazca[1][2]. Pracował w Anglii i USA.
Ericsson współpracował przy projektowaniu parowozu „Novelty”, który brał udział w Rainhill Trials na Liverpool and Manchester Railway, które wygrał „Rocket” George'a Stephensona (1781–1848)[1]. Później w 1836 opatentował śrubę okrętową, która zastąpiła dotychczas używane koło łopatkowe. Zaprojektował pierwszą śrubową fregatę parową USS „Princeton” dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych we współpracy z kapitanem (późniejszym komandorem) Robertem F. Stocktonem (1795–1866)[1], który niesłusznie obwinił go o tragiczny wypadek tego nowego statku. Nowa współpraca z Corneliusem H. DeLamaterem (1821–1889) z DeLamater Iron Works w Nowym Jorku zaowocowała powstaniem pierwszego opancerzonego okrętu wojennego wyposażonego w obrotową wieżę działową, USS „Monitor”, który uratował amerykańską eskadrę blokującą przed zniszczeniem przez okręt wojenny Konfederatów, CSS „Virginia”, podczas słynnej bitwy pod portem Hampton Roads u południowego ujścia Zatoki Chesapeake (u zbiegu rzek James i Elizabeth) w marcu 1862 roku, podczas wojny secesyjnej (1861–1865)[1][2].
Stosowanie śruby okrętowej w znacznym stopniu zwiększyło wydajność statków parowych, co w dużej mierze wpłynęło na ich rozpowszechnienie[3].
Przypisy
- ↑ a b c d John Ericsson. Britannica. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
- ↑ a b John Ericsson. monitor.noaa.gov. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
- ↑ John Ericsson. hotairengines.org. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).