Jules-Géraud Saliège
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1870 | ||
| Data i miejsce śmierci |
5 listopada 1956 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup Tuluzy | |||
| Okres sprawowania |
1928–1956 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
21 września 1895 | ||
| Nominacja biskupia |
29 października 1925 | ||
| Sakra biskupia |
6 stycznia 1926 | ||
| Kreacja kardynalska |
18 lutego 1946 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Odznaczenia | |||
    
| |||
| Data konsekracji |
6 stycznia 1926 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator |
Paul-Augustin Le Coeur | ||||
| Współkonsekratorzy |
Benjamin-Octave Roland-Gosselin | ||||
| |||||
| |||||
Jules-Géraud Saliège (ur. 24 lutego 1870 w Mauriac, zm. 5 listopada 1956 w Tuluzie) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Tuluzy.
Życiorys
Pochodził z rodziny chłopskiej, wykształcenie zdobywał w mniejszym seminarium w Pleaux, a następnie w wyższym seminarium w Issy-les-Moulineaux[1].
Święcenia kapłańskie przyjął 21 września 1895 roku w Saint-Flour. Został następnie wykładowcą w tamtejszym seminarium duchownym[1]. W sierpniu 1914 roku został zmobilizowany i brał udział w I wojnie światowej jako medyk, a następnie jako kapelan 163. Dywizji Piechoty[1]. Po zatruciu gazem w październiku 1917 roku został zdemobilizowany i powrócił do Saint-Flour[1].
W 1925 roku został mianowany biskupem Gap, a 3 lata później arcybiskupem Tuluzy[1]. Ingres do archikatedry metropolitalnej w Tuluzie odbył 14 lutego 1929 roku.
W 1932 roku przeżył udar mózgu i został częściowo sparaliżowany[1]. Po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii i kampanii wrześniowej zaangażował się w udzielanie pomocy uchodźcom z tych państw i przyjmował ich w Tuluzie[1]. Po kampanii francuskiej kontynuował swoją działalność, zdystansował się jednak od rządów Vichy. Następnie zezwolił na przyjmowanie na Katolicki Uniwersytet w Tuluzie studentów pochodzenia żydowskiego, częściowo chroniąc ich przed represjami[1].
Od 1941 patronował działaniom charytatywnym na rzecz więźniów obozów internowania Noé i Récébédou. Od 1942 protestował przeciwko deportacji francuskich Żydów przez kolaborantów z Vichy[1]. 23 sierpnia 1942 roku wydał list potępiający represje skierowane przeciwko Żydom, który następnie mimo zakazu odczytywany był w wielu francuskich parafiach, a także na antenie radia BBC[1].
9 czerwca 1944 do jego domu w Tuluzie weszło dwóch gestapowców z rozkazem aresztowania go, odstąpili jednak od tego po zobaczeniu słabego stanu zdrowia biskupa[1].
W 1946 roku został mianowany kardynałem prezbiterem[1]. Zmarł w 1956 roku i został pochowany w katedrze w Tuluzie[1].
Odznaczenia
Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:
- Oficer Legii Honorowej
- Order Wyzwolenia
- Krzyż Wojenny 1914–1918
- Krzyż Kombatanta
- Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
Przypisy
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
- Sylwetka na stronie Davida M Cheneya
- Jules-Géraud Saliège - Jad Waszem (ang.)