Karczewo (powiat grodziski)
wieś | |
![]() Pałac w Karczewie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
479 |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-061[2] |
Tablice rejestracyjne |
PGO |
SIMC |
0584254 |
Położenie na mapie gminy Kamieniec ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego ![]() | |
![]() |
Karczewo (niem. Schänkendorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec.
Historia
Nazwa pochodzi od słowa "karcz" = poręba. Pierwsza wzmianka z 1352 r. wymienia właściciela wsi - Tomisława z Karczewa. Później własność Zadorskich, od 1771 r. Czapskich, a następnie Mielżyńskich - którzy mieli tu m.in. znaną hodowlę merynosów. Wieś szlachecka położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[3]. Od 1852 r. majątek Chłapowskich (8050 mórg), a w latach 1896-1939 Kęszyckich (w okresie międzywojennym 2056 ha wraz z folwarkami Łęka Wielka i Wolkowo, w tym 420 ha lasów).
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Karczew należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[4]. Karczew należał do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowił siedzibę majątku, który należał wówczas do Mikołaja Mielżyńskiego[4]. W skład majątku Karczew wchodziły wówczas: Jaskółki, folwark Plastowo, Wołkowo i Łęki Wielkie. Według spisu urzędowego z 1837 roku Karczew liczył 278 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 20 dymów (domostw)[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Położenie i zabudowa
- Pałac
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/42/POL_COA_Na%C5%82%C4%99cz.svg/240px-POL_COA_Na%C5%82%C4%99cz.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Palace_in_Karczewo_%2873787550%29.jpg/220px-Palace_in_Karczewo_%2873787550%29.jpg)
Po wschodniej stronie głównej drogi wznosi się okazały pałac klasycystyczny z lat 1805-11 r., który zbudowany został dla Mikołaja Mielżyńskiego, a w roku 1908 przebudowany i powiększony według projektu Rogera Sławskiego. Pałac jest piętrowy, wybudowany na planie prostokąta, kryty stopniowanym dachem dwuspadowym i dachem czterospadowym, z wieżą na prawym (południowo-zachodnim) narożniku ściany frontowej. Od frontu pseudoryzalit zwieńczony tympanonem zawierającym kartusz z herbem Nałęcz Józefa Kęszyckiego[5]. Nad wejściem balkonem na wysokości pierwszego piętra z kamienną balustradą[6]. Obok park krajobrazowy o pow. 7,12 ha z 3 stawkami oraz dębami o obwodzie do 480 cm, a także kasztanowcami, jesionami i klonem polnym.
Od wschodu przylega do Karczewa wieś Jaskółki. Wzmiankowana była w 1411 r. jako "Jasthkulky", własność Wawrzyńca Granowskiego.
Karczewo jest jedną z większych miejscowości w gminie Kamieniec, położone jest w jej północnej części, około 3 km na północ od drogi wojewódzkiej nr 308 (o przebiegu: Gostyń – Kościan – Grodzisk Wlkp. – Nowy Tomyśl). Miejscowość oddalona jest od Urzędu Gminy Kamieniec około 4 km, a od miasta powiatowego (Grodziska Wlkp.) około 14 km. Przez miejscowość biegnie droga powiatowa, która łączy drogą wojewódzką nr 308 z drogą krajową nr 32.
Karczewo jest miejscowością, w której zabudowa (w tym budynki mieszkalne) zlokalizowana jest bezpośrednio wzdłuż dróg – wieś ma układ wielodrożnicowy. Zabudowa ma charakter zwarty, zagrodowy (wolno stojące budynki, a w ich sąsiedztwie budynki gospodarcze), zabudowa jest niemal w całości współczesna, murowana. Jest to miejscowość typowo rolnicza, co potwierdza charakterystyka wykorzystania gruntów Karczewa. W Karczewie istniało Państwowe Gospodarstwo Rolne, które zostało przekształcone w Spółdzielnię Produkcji Rolno-Przemysłowej. Obecnie zajmuje się ona produkcją roślinną. Część majątku należącego do Spółdzielni (nieczynna gorzelnia) została wydzielona i sprzedana prywatnemu przedsiębiorcy.
Przyroda
Charakterystycznym elementem krajobrazu Karczewa jest przepływająca przez tę miejscowość rzeka Mogilnica. Tworzy ona również naturalną, wschodnią granicę sołectwa Karczewo. Jest to rzeka, która wypływa z jeziora Pniewy i po nieco ponad 67 km uchodzi do Kanałów Obrzańskich w okolicy Kościana. Najprawdopodobniej jest rzeką, która powstała dla odwodnienia terenu już po zakończeniu epoki lodowcowej. Wzdłuż rzeki na całej jej długości (w Gminie Kamieniec) występują łąki i pastwiska.
Około 1,4 km na południe od Karczewa jeszcze na terenie sołectwa znajduje się część lasu, który przechodzi dalej na teren sąsiedniego sołectwa Wolkowo i przebiega wzdłuż granicy sołectwa Karczewo. W lesie bytują charakterystyczne dla wielkopolski zwierzęta zamieszkujące tereny leśne. Szata roślinna lasu, jak i całego sołectwa, również nie wyróżnia się niczym szczególnym. Na okolicznych łąkach, polach i w lesie bytują m.in. dziki, sarny, kozły, jenoty, borsuki, lisy, żurawie.
Urodzeni w Karczewie
- Bronisław Wiktor Piniecki – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i ofiara zbrodni katyńskiej.
- Leon Pluciński – polski ziemianin, polityk, wicemarszałek Sejmu.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50426
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 428 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 74.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 212.
- ↑ Syn Florentyny (1826-1907) i Nepomucena Jana Juliana Kęszyckiego z Kęszyc h. Nałęcz (1820-1910)
- ↑ Karczewo
Bibliografia
- "Grodzisk Wielkopolski" - Paweł Anders, Wydawnictwo WBP, Poznań 1995, ISBN 83-85811-26-5, Str. 58
- Plan odnowy miejscowości Karczewo i Płastowo na lata 2009-2016, Gmina Kamieniec, Marzec 2009