Kennedy Center Honors

Kennedy Center Honors
Ilustracja
Nagroda za

całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską

Przyznający

Board of Trustees of the Kennedy Center

Państwo

 Stany Zjednoczone

Pierwsze rozdanie

1976

Strona internetowa

Kennedy Center Honors – coroczne wyróżnienie za całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską przyznawane artystom scenicznym. Wyróżnienia wręczane są rokrocznie, począwszy od 1978, podczas grudniowego galowego koncertu odbywającego się w Kennedy Center Opera House w Waszyngtonie[1].

Historia

Nagroda przyznawana jest od 1977. Stacja CBS od momentu pierwszej gali zajmuje się relacjonowaniem uroczystości. Posiada ona jednego prowadzącego; pierwszym był Leonard Bernstein w 1978. Wieloletnimi hostami byli m.in. Walter Cronkite (od 1981 do 2002) i Caroline Kennedy (córka prezydenta Johna F. Kennedy’ego; od 2003 do 2012).

Gala nie jest emitowana na żywo, wersja zredagowana trwająca około dwóch godzin jest zwykle retransmitowana w telewizji CBS między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem. Podczas gali trwają występy sceniczne – inni artyści (wśród nich często byli laureaci) odtwarzają fragmenty dzieł uhonorowanych.

Rekomendacje do nagrody są zgłaszane przez obywateli. W John F. Kennedy Center for the Performing Arts działa komitet doradczy (ang. Special Honors Advisory Committee – składający się z członków rady powierniczej, byłych laureatów i wybitnych artystów) selekcjonujący propozycje. Komitet ocenia twórców w kategoriach: muzyki, tańca, teatru, opery, filmu i telewizji[2]. Nominacje są zwykle ogłaszane publicznie między lipcem a wrześniem. Nominat nie musi być obywatelem Stanów Zjednoczonych - jest doceniany za wkład w amerykańską kulturę.

Ceremonia

Ceremonia przyznania nagród trwa przez jeden grudniowy weekend, obejmując:

  • lunch z przewodniczącym komitetu (w sobotę w John F. Kennedy Center for the Performing Arts)
  • kolację z sekretarzem stanu w Departamencie Stanu, podczas przyjęcia przewodniczący komitetu wręcza medale[2]. Szeroka tęczowa wstążka symbolizuje „spektrum wielu umiejętności w sztukach scenicznych”
  • przyjęcie wczesnym niedzielnym popołudniem w Białym Domu wydawane przez prezydenta Stanów Zjednoczonych[3]
  • wieczorna gala (z występami artystycznymi) i późniejsza kolacja w John F. Kennedy Center for the Performing Arts

Przed 2017 trzy razy prezydent nie uczestniczył w gali:

W 2017 Biały Dom ogłosił, że Donald Trump i Melania Trump postanowili nie brać udziału w gali. Obiad w Departamencie Stanu w sobotni wieczór przed ceremonią poprowadził sekretarz stanu Rex Tillerson, a przyjęcie w Białym Domu zostało odwołane[5]. Donald i Melania Trump nie brali również udziału w uroczystościach w latach 2018 i 2019[6].

Z powodów pandemii COVID-19 ceremonia przyznania nagród za rok 2020 została przeniesiona na koniec kwietnia 2021[7].

Laureaci

 Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Kennedy Center Honors.

Do 2019 nagrodę Kennedy Center Honors otrzymało 230 osób. Zdecydowana większość została przyznana osobom fizycznym; 11 razy nagrody zostały wręczone duetom lub grupom. Wśród laureatów z 2019 po raz pierwszy znalazł się program telewizyjny – twórcy Ulicy Sezamkowej.

1978–1979

1980–1989

Laureaci z 2005: Julie Harris, Robert Redford, Tina Turner, Suzanne Farrell i Tony Bennett z prezydentem George’em W. Bushem i Laurą Bush

1990–1999

Laureaci z 2006 podczas gali wraz z prezydentem George’em W. Bushem i pierwszą damą: od lewej Andrew Lloyd Webber, Steven Spielberg, Dolly Parton, Zubin Mehta oraz Smokey Robinson

2000–2009

Laureaci z 2009: Mel Brooks, Dave Brubeck, Grace Bumbry, Robert De Niro i Bruce Springsteen z prezydentem Barackiem Obamą i Michelle Obamą

2010–2019

Członkowie zespołu Led Zeppelin uhonorowani w 2012. Na zdj. wraz z prezydentem Barackiem Obamą

2020–2023

Nagrody nieprzyjęte i przełożone

  • Vladimir Horowitz miał zostać wyróżniony, ale Komitet wycofał ofertę, ponieważ Horowitz uzależnił swoją akceptację od tego, że zostanie uhonorowany sam[20].
  • Katharine Hepburn odrzuciła pierwszą propozycję Komitetu, przyjęła nagrodę w 1990[20].
  • Doris Day wielokrotnie odmawiała nagrody, ponieważ strach przed lataniem uniemożliwiał jej udział w ceremonii[21].
  • Irving Berlin odmówił nagrody za 1987 chcąc być uhonorowanym jako stulatek. W 1988, po serii udarów, nie mógł już uczestniczyć w publicznym wydarzeniu[22].
  • Paul McCartney został wyróżniony w 2002, ale nie był w stanie uczestniczyć w gali z powodów osobistych. Muzyk został uhonorowany w 2010[23][24].
  • Mel Brooks odmówił nagrody, nie chcąc być honorowanym przez George’a W. Busha. Przyjął zaszczyt w 2009 gdy Barack Obama został prezydentem[25].
  • W 2015 członkowie Eagles odmówili udziału w ceremonii z powodu śmiertelnej choroby lidera Glenna Freya (zmarł 18 stycznia 2016). Zespół otrzymał wyróżnienie w 2016 (w tym Frey pośmiertnie)[13].
  • Norman Lear w 2017 ogłosił, że przyjmie nagrodę, ale zbojkotuje ceremonię w Białym Domu z powodu swojego sprzeciwu wobec prezydenta Donalda Trumpa[6].

Przypisy

  1. About the Kennedy Center Honors. web.archive.org, 2008-05-16. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  2. a b Ceremonia 2017. kennedy-center.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  3. A Vision in Blue – Home – Mrs.O - Follow the Fashion and Style of First Lady Michelle Obama. mrs-o.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  4. Jon Pareles. Performers Rreceive Kennedy Center Awards. „Sun-Sentinel”. ISSN 0744-8139. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  5. David Smith. Trump is Elephant in the Room at Kennedy Center Honors. „The Guardian”, 2017-12-04. ISSN 0261-3077. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  6. a b Paul Harris. Heartfelt Tributes Trump Politics at Kennedy Center Honors. „Variety”, 2019-12-09. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  7. The John F. Kennedy Center for the Performing Arts Announces Updated 2020-2021 season [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2020-12-14].
  8. Daniel Holloway: Bill Cosby’s Kennedy Center Honors, Mark Twain Prize Revoked. Yahoo!. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  9. Andrew Gans. Dustin Hoffman, David Letterman, Natalia Makarova, Buddy Guy, Led Zeppelin Are Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2012-11-09. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  10. Andrew Gans. Martina Arroyo, Herbie Hancock, Billy Joel, Shirley MacLaine and Carlos Santana Are 2013 Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2013-10-21. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  11. Paul Harris. Tom Hanks, Lily Tomlin, Sting to Receive Kennedy Center Honors. „Variety”, 2014-09-04. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  12. Robert Viagas. Carole King, Cicely Tyson, Rita Moreno and More Named 2015 Kennedy Center Honorees. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  13. a b Nagrody 2016. Kennedy Center Honors. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  14. Andrew Gans. Hamilton Creators Lin-Manuel Miranda, Andy Blankenbuehler, Alex Lacamoire, Thomas Kail Receive Special Kennedy Center Honors. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  15. Andrew Gans. Sally Field, Linda Ronstadt, More Celebrated at 42nd Annual Kennedy Center Honors December 8. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  16. Devon Ivie, Dick Van Dyke and Joan Baez Among 2021 Kennedy Center Honors [online], Vulture, 13 stycznia 2021 [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  17. The 44th Kennedy Center Honorees Are... [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  18. Neda Ulaby, George Clooney and Gladys Knight are among the 2022 Kennedy Center honorees, „NPR”, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-12-17] (ang.).
  19. The Kennedy Center Honors [online], The Kennedy Center [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  20. a b The Honors, Take 2. „The Washington Post”. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  21. About Doris – Doris Day. dorisday.com. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  22. Irvin Molotsky. 5 Receive Kennedy Center Honors for Artistic Contributions. „The New York Times”, 1987-12-07. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  23. Jacqueline Trescott. Oprah Winfrey Among Five Recipients of 2010 Kennedy Center Honors. „The Washington Post”, 2010-09-08. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  24. The Kennedy Center Honors: This Year’s Bid for Glamour. „The New York Times”, 2003-08-06. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  25. Mel Brooks: ‘I’m An EGOT; I Don’t Need Any More’. NPR.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne