Kimation

Kimation (gr. kym átion od kýma fala), kymation, krajnik – ciągły ornament rzeźbiarski lub malarski, umieszczany na budowlach, reliefach; malowany na przedmiotach ozdobnych. Złożony z szeregu stylizowanych motywów roślinnych.

Kimation występował w:

• porządku doryckim – kima recta, kimation wklęsły zbudowany z liści czworobocznych, umieszczany na głowicach kolumn w antach i w górnych partiach ścian
• porządku jońskim – wole oczy, jajownik – zbudowany z ułożonych wypukłych liści o jajowym kształcie, kształt liścia na przemian szeroki, obły i wąski; umieszczany na powierzchni echinusa w kapitelu jońskim, między elementami belkowania (oddzielał architraw od fryzu, fryz od gzymsu i pod simą)
• kimation lesbijski – kima rewersa, kwiatowy, zbudowany z liści stylizowanych na podobieństwo serca (nazwa pochodzi od wyspy Lesbos)
• porządku korynckim – stosowano ornament zaczerpnięty z porządku jońskiego albo kimation lesbijski, umieszczano go na belkowaniu podobnie jak w porządku jońskim.

Kimation występował też w architekturze starożytnego Rzymu, oraz w okresach późniejszych (renesans, barok, klasycyzm), w stylach architektonicznych nawiązujących do porządków antycznych.

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 85. ISBN 83-85001-89-1.