Królestwo Anglo-Korsykańskie
1794–1796 | |||||
| |||||
Dewiza: Amici e non di ventura | |||||
Hymn: Dio vi Salvi Regina | |||||
Stolica | |||||
---|---|---|---|---|---|
Ustrój polityczny | |||||
Głowa państwa |
król Jerzy III Hanowerski | ||||
w jego imieniu |
wicekról Gilbert Elliot | ||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Waluta |
soldi | ||||
Data powstania |
17 czerwca 1794 | ||||
Data likwidacji |
19 października 1796 |
Królestwo Anglo-Korsykańskie – państwo, istniejące na Korsyce w latach 1794–1796.
Po wybuchu rewolucji francuskiej przywódca Republiki Korsykańskiej w latach 1755–1769 – Pasquale Paoli został uznany za symbol walki o wolność i demokrację. Rząd rewolucyjny zezwolił mu na powrót z wygnania na Korsykę i mianował gubernatorem.
Po straceniu Ludwika XVI w 1793 Paoli odciął się od rewolucjonistów. Ogłosił przejęcie przez siebie tymczasowej władzy na Korsyce i zwołał zgromadzenie narodowe. Rozpoczął negocjacje z Wielką Brytanią na temat objęcia przez nią protektoratu nad wyspą.
W 1794 na Korsykę przybyła brytyjska flota, zaś wyspa została oficjalnie ogłoszona wicekrólestwem korony brytyjskiej.
Bardzo szybko nastąpiło poróżnienie między Brytyjczykami a Paolim, spowodowane dążeniami administracji brytyjskiej na wyspie do ograniczenia autonomii oraz przeniesieniem stolicy z Corte do Bastii w 1795. Ostatecznie rząd brytyjski nakłonił Paolego do zrezygnowania z walki o autonomię dla królestwa i emigracji do Wielkiej Brytanii.
19 października 1796 Francuzi przeprowadzili atak na wyspę i zdobyli Bastię. Po upadku miasta Brytyjczycy wycofali się z Korsyki, która stała się francuskim departamentem.