Kubrat Pulew

Kubrat Pulew
Кубрат Пулев
Ilustracja
Pulev w 2018 r.
Pełne imię i nazwisko

Kubrat Wenkow Pulew

Pseudonim

Kobra

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1981
Sofia

Obywatelstwo

Bułgaria

Wzrost

194 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

35

Zwycięstwa

32

Przez nokauty

14

Porażki

3 (2 KO)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Mistrzostwa świata
brąz Mianyang 2005 waga superciężka
Mistrzostwa Europy
brąz Płowdiw 2006 waga superciężka
złoto Liverpool 2008 waga superciężka
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 7 grudnia 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kubrat Wenkow Pulew (buł. Кубрат Венков Пулев; ur. 4 maja 1981) – bułgarski bokser. Wielokrotny amatorski mistrz kraju w wadze ciężkiej i superciężkiej, a także mistrz Europy w wadze superciężkiej z 2008. W 2009 przeszedł na zawodowstwo. Były mistrz Europy EBU w wadze ciężkiej, aktualny mistrz WBA Regular. Jest starszym bratem Terwela Pulewa.

Kariera amatorska

Seniorską karierę zaczął w wadze półciężkiej (do 81 kg). W 2001 przeszedł do wagi ciężkiej (91 kg), w której był trzykrotnie mistrzem Bułgarii (2001, 2003, 2004). Na mistrzostwach świata nie odnosił jednak sukcesów. W 2001 przegrał w ćwierćfinale z Sułtanem Ibragimowem, a w 2003 w 1. rundzie z Odlanierem Solísem.

Następnie przeszedł do wagi superciężkiej, w której dwa razy zdobył krajowy czempionat (2005, 2008). W 2005 na mistrzostwach świata w Mianyang zdobył brązowy medal, przegrywając w walce o finał z Solísem (11:25). Sukcesu tego nie udało mu się powtórzyć dwa lata później w Chicago, gdy w 3. rundzie wyeliminował go Roberto Cammarelle (5:12).

W 2008 zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Pekinie, jednak niespodziewanie odpadł z turnieju już po pierwszej walce przeciwko Kolumbijczykowi Óscarowi Rivasowi (5:11)[1]. Trzy miesiące później osiągnął największy sukces w amatorskiej karierze, gdy w Liverpoolu został mistrzem Europy w wadze superciężkiej. W finale pokonał na punkty (9:2) Rosjanina Dienisa Siergiejewa.

W 2009 roku w Mediolanie, w swoim piątym występie na mistrzostwach świata dotarł jedynie do ćwierćfinału, w którym ponownie uległ Cammarelle (6:12).

Kariera zawodowa

Walka z Cammarelle była ostatnią w amatorskiej karierze Pulewa. Tydzień później, 19 września 2009 stoczył w Niemczech swój pierwszy zawodowy pojedynek. Na początkowym etapie profesjonalnej kariery Bułgar odniósł zwycięstwa, m.in. nad trzema byłymi zawodowymi mistrzami Europy: Mattem Skeltonem (2010), Paolo Vidozem (2010) i Jarosławem Zawrotnym (2011), a także nad Amerykaninem Travisem Walkerem w walce o pas IBF International (2011).

5 maja 2012 w niemieckim Erfurcie niepokonany Pulew zmierzył się o wakujące mistrzostwo Europy z Alexandrem Dimitrenko. Bułgar zdobył tytuł, nokautując rywala w 11. rundzie[2]. 29 września 2012 obronił pas, wygrywając przez nokaut z niepokonanym wcześniej Rosjaninem Aleksandrem Ustinowem. Stawką walki była ponadto pozycja pretendenta nr 1 do mistrzostwa świata IBF.

24 sierpnia 2013 w Mecklenburg-Vorpommern pokonał jednogłośnie na punkty Tony Thompsona.

14 grudnia 2013 na gali w Neubrandenburgu Pulew obronił interkontynentalny tytuł federacji IBF, pokonując przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Amerykanina Joeya Abella[3].

15 listopada 2014 przegrał przez nokaut w 5 rundzie walkę o tytuł mistrza świata federacji IBF w wadze ciężkiej z Władimirem Kliczko[4]. Bułgar czterokrotnie był liczony.

27 października 2018 w Sofii pokonał jednogłośnie na punkty Hughie Fury'ego (21-2, 11 KO).

14 grudnia 2023 w Costa Mesie pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Andrzeja Wawrzyka[5]. 7 grudnia 2024 roku na gali w Sofii pokonał jednogłośnie na punkty Manuela Charra (34-5, 16 KO), dzięki czemu wywalczył pas WBA Regular[6].

Osiągnięcia

Boks zawodowy:

  • 2012- : mistrz Europy EBU w wadze ciężkiej
  • 2011- : międzynarodowy mistrz IBF w wadze ciężkiej

Boks amatorski:

  • 2008: Mistrzostwa Europy − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2008: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2006: Mistrzostwa Europy − 3. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Świata − 3. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 2. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze superciężkiej
  • 2004: Mistrzostwa Unii Europejskiej − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2004: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2003: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2001: Mistrzostwa Bułgarii − 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • Puchar Strandża − 1. miejsce 2002, 2005, 2006, 2008

Przypisy

  1. ↑ [http://web.archive.org/web/20100613074838/http://aiba.org/documents/site1/Olympics/C75W92.pdf BOXING SUPER HEAVY +91 KG DRAW SHEET]. AIBA.org. [dostęp 2011-04-07].
  2. ↑ Kubrat Pulev Stops Sascha Dimitrenko to Win European Heavyweight Title. boxinginsider.com, 5 maja 2012. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
  3. ↑ Wygrana Pulewa. boxinginsider.com, 14 grudnia 2013. [dostęp 2012-12-16]. (pol.).
  4. ↑ Władimir Kliczko pokonał Pulewa i obronił pas IBF. wp.pl, 15 listopada 2014. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
  5. ↑ Niesłychany przebieg walki Polaka w Ameryce. Tego nikt się nie spodziewał [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-12-15] (pol.).
  6. ↑ PULEW POKONAŁ CHARRA I ODEBRAŁ MU PAS(EK) WBA [online], Bokser.org [dostęp 2024-12-13].

Linki zewnętrzne

Sportowiec roku Bułgarii