Laissez-les-vivre-SOS futures mères

Laissez-les-vivre-SOS futures mères (pol. Pozwólcie im żyć – na pomoc przyszłym matkom) – francuskie stowarzyszenie wspierające ruch społeczny pro-life, działające niezależnie od jakichkolwiek religii lub partii politycznych[1]. Celem statutowym stowarzyszenia jest promowanie wartości każdego jednostkowego życia ludzkiego od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci[2].

Historia

Założone w 1971 roku było pierwszym stowarzyszeniem antyaborcyjnym we Francji[3], pierwotnie pod nazwą Laissez-les vivre. Do założycieli stowarzyszenia należeli : Geneviève Poullot, profesor Paul Chauchard (prezes), Maître François Delibes i Jean-Bernard Grenouilleau (sekretarze generalni). Profesor Jérôme Lejeune był doradcą naukowym stowarzyszenia do 1985 roku. Okres lat 70' i 80' był czasem największej aktywności stowarzyszenia, skierowanych przeciwko szeregu francuskich praw i ustawodawstw liberalizujących aborcję: Messmera-Taittingera-Poniatowskiego z 1973 r., ustawa Veil z 1975, ustawa Pelletier z 1979 roku i ustawa Roudy 1982 roku. Stowarzyszenie było głównym organizatorem takich akcji jak:

  • 17 listopada 1979 wspólnie z organizacjami rodzin katolickich zorganizowała manifestację w dzielnicy Montparansse przeciwko Zgromadzeniu narodowemu, w której wzięło udział od 40 000 do 50000 osób.
  • 15 maja 1982 roku przeprowadziło manifestację od placu Bastylii do placu Zgody, w której wzięło udział od 30 000 do 40 000 uczestników[4].

W 1982 roku, w odpowiedzi na prawo Roudy ustanawiające refundację aborcji przez ubezpieczenie społeczne, stowarzyszenie Laissez-les-vivre utworzyło Association pour l'objection de conscience à toute participation à l'avortement (AOCPA) (pl. Stowarzyszenie sprzeciwu sumienia wobec udziału w aborcji), którego przewodniczącym został Michel Raoult[5].

Obecna działalność

Obecnie prezesem stowarzyszenia jest Béatrice Vouters, która zastąpiła na tym stanowisku dr Luca Perrela[6]. Od 1975 roku stowarzyszenie utrzymuje SOS futures mères, telefoniczną sieć wsparcia dla kobiet w ciąży[7]. składającą się z około stu miejscowych centrów telefonicznych[8]. Stowarzyszenie brało udział kilkakrotnie w organizacji Marszu dla życia w Paryżu[9][10].

Przypisy

  1. ↑ Statuts, art.4 Qui sommes-nous ?, Art. 4
  2. ↑ Statuts, art.2 Qui sommes-nous ?, Art. 2
  3. ↑ Déclaration au Journal officiel, 21 stycznia 1971.
  4. ↑ Courrier de Laissez-les-vivre N°158, décembre 2008.
  5. ↑ En hommage à Michel RAOULT. Choisir La Vie. [dostęp 2017-09-19]. (fr.).
  6. ↑ Michel Janva: Béatrice Vouters, nouvelle Présidente de Laissez-les-vivre. Le Salon Beige, 2013-11-26. [dostęp 2017-09-19]. (fr.).
  7. ↑ Qu'est-ce que c'est ?. Laissez-les-Vivre. [dostęp 2017-09-19]. (fr.).
  8. ↑ Joindre une antenne. Laissez-les-Vivre. [dostęp 2017-09-19]. (fr.).
  9. ↑ 6e Marche pour le respect de la Vie. Renaissance Catholique, 2009-12-23. [dostęp 2017-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)]. (fr.).
  10. ↑ COMMUNIQUÉS. Laissez-les-Vivre. [dostęp 2017-09-19]. (fr.).

Linki zewnętrzne