Licencja na zabijanie

Licencja na zabijanie
Licence to Kill
Ilustracja
Gatunek

sensacyjny

Data premiery

13 czerwca 1989
3 czerwca 1990 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

Język

angielski, hiszpański

Czas trwania

133 min

Reżyseria

John Glen

Scenariusz

Richard Maibaum, Michael G. Wilson

Główne role

Timothy Dalton, Carey Lowell, Robert Davi

Muzyka

Michael Kamen

Zdjęcia

Alec Mills

Wytwórnia

Danjaq
EON Productions
United Artists

Dystrybucja

United Artists

Poprzednik

W obliczu śmierci (1987)

Kontynuacja

GoldenEye (1995)

Licencja na zabijanie (Licence to Kill) – brytyjski film szpiegowski z 1989 roku, szesnasty z serii filmów o Jamesie Bondzie wytwórni EON Productions. Drugi i zarazem ostatni film serii z udziałem Timothy Daltona.

Licencja na zabijanie to specjalne pozwolenie wydawane przez szefów brytyjskiego wywiadu, dopuszczające przemoc w sytuacjach, w których wymaga tego śledztwo. W serii powieści i filmów o Jamesie Bondzie zawierało się w numerze służbowym agenta i zapisywane było dwiema cyframi: „00” (stąd James Bond to agent 007).

Tytułowy utwór do filmu wykonała Gladys Knight.

Fabuła

James Bond jest świadkiem na ślubie swojego przyjaciela Felixa Leitera w Key West na Florydzie. W tym samym czasie nad wodami terytorialnymi Florydy pojawia się mały samolot z największym baronem narkotykowym świata Franzem Sanchezem. Felix w drodze na własny ślub postanawia dołączyć do agentów DEA i przechwycić samolot. Pomaga mu w tym 007. Sanchez zostaje schwytany po brawurowej akcji. Szybko jednak udaje mu się uciec. W ramach zemsty na Leiterze zabija jego żonę, a samego Felixa poważnie okalecza. Dowiedziawszy się o tym, James Bond postanawia za wszelką cenę dopaść Sancheza. W Miami odwiedza M, którego informuje o swojej rezygnacji i odmawia rozpoczęcia nowej misji w Stambule. Chęć dopadnięcia Franza Sancheza staje się dla niego ważniejsza. Wzburzony niesubordynacją szef brytyjskiego wywiadu odbiera agentowi 007 jego licencję na zabijanie[1], jednocześnie potajemnie postanawia wspierać Bonda w jego misji w pojedynkę. James Bond rusza do Isthmus City w Ameryce Środkowej, dokąd uciekł Sanchez. Wcześniej dokonuje brawurowej kradzieży brudnych pieniędzy Sancheza ze sprzedaży narkotyków, wchodząc w konfrontację z jednym z pomocników narkotykowego bossa; Miltonem Krestem. Na pokładzie jachtu Kresta, Bond poznaje kochankę Sancheza; Lupe Lamorę. 007 nawiązuje też kontakt z Pam Bouvier[2], informatorką Felixa Leitera w sprawie Sancheza i profesjonalną pilotką CIA. Pam postanawia pomóc Bondowi w jego misji. Niebawem dołącza do nich Q, wysłany do Isthmus potajemnie przez M. Q dostarcza Bondowi niezbędne gadżety, a także pomaga operacyjnie.

Talisa Soto wcieliła się w rolę Lupe Lamory.

Bond stara się zbliżyć do Sancheza, zyskać jego zaufanie i poznać plany. Pomaga mu w tym Lupe Lamora, zawodowa krupierka w kasynie Sancheza i jego kochanka, którą poznał wcześniej. Okazuje się, że Sanchez planuje ogromny przemyt kokainy za pomocą wielkich cystern z paliwem. Buduje w tym celu ogromne laboratorium pośrodku pustyni, dla którego przykrywką ma być wielkie azteckie centrum medytacji i odnowy duchowej. dodatkowo Sanchez wchodzi w posiadanie śmiercionośnych rakiet typu stinger za pomocą których będzie mógł szantażować wszystkie nieprzychylne mu rządy, w tym rząd Stanów Zjednoczonych, który ściga go od dawna. Bond, po zyskaniu zaufania Sancheza wyrusza z nim do laboratorium. Jedzie tam także Pam. 007 chce pośrodku pustyni ostatecznie rozprawić się z Sanchezem, pomścić przyjaciół i udaremnić zbrodnicze plany przeciwnika[1][3][4].

Produkcja

Carey Lowell - dziewczyna Bonda; Pam.

W założeniu producentów Bond nr 16, miał być jak najbardziej realistyczny.[5] Doniesienia prasowe w tamtym czasie o walkach służb specjalnych z narkotykowymi baronami, skłoniły twórców do konstrukcji fabularnej wokół tego tematu.[5] Początkowo akcję filmu planowano umieścić w Chinach.[5] Producenci odwiedzili Chiny, na zaproszenie komunistycznego rządu. Przeszkody biurokratyczne zmusiły jednak producentów do znalezienia innych plenerów.[5] Wybrano Meksyk i Florydę.[5] Roberta Davi do roli Sancheza zaproponowała Barbara Broccoli.[5] Cały film (oprócz krótkiej sceny londyńskiej) miał powstać poza Wielką Brytanią.[5] Plan zdjęciowy skonstruowany przez meksykańskich koproducentów, został doszczętnie zniszczony przez trzęsienie ziemi, trzeba więc było zbudować go od początku.[5] Mimo tego zdjęcia ruszyły zgodnie z planem – 18 lipca 1988 roku, nie Meksyku, a na Key West na Florydzie, gdzie nakręcono pierwsza scenę: odbicie Sancheza z rąk policji[5]. Na Florydzie sfilmowano także scenę „łowienia” samolotu przez helikopter.[5] Timothy Dalton chciał wziąć udział osobiście w tej sekwencji. Producenci się na to nie zgodzili.[5] Po zakończeniu prac na Florydzie powrócono do Meksyku, by sfilmować wiodące plenery i sceny akcji.[5] Prace szły sprawnie, aż do momentu rozpoczęcia filowania scen pościgu ciężarówkami.[5] Ze względu na wiele niewytłumaczalnych zdarzeń na planie podczas scen kręcenia pościgu John Glen stwierdził, że ekipa pracowała w przeklętym miejscu.[5] Premiera filmu odbyła się 13 lipca 1989 roku.[5]

Obsada

Przypisy

  1. a b Licence to Kill (1989), www.filmsite.org [dostęp 2023-03-05].
  2. Roger Ebert, Licence To Kill movie review & film summary (1989) | Roger Ebert, www.rogerebert.com [dostęp 2023-03-05] (ang.).
  3. Chris Haley, Licence To Kill (1989) Movie Summary and Film Synopsis, Movie House Memories, 6 września 2018 [dostęp 2023-03-05] (ang.).
  4. License To Kill Script – transcript from the screenplay and/or James Bond movie, www.script-o-rama.com [dostęp 2023-03-05].
  5. a b c d e f g h i j k l m n o VIVA! KINO nr 28(64), s. 6-11, 1 listopada 2007.

Linki zewnętrzne