Lomma
 Lomma | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
5,93[1] km² |
| Populacja (2018) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
(+46) 40 |
| Kod pocztowy |
234 xx |
Położenie na mapie Skanii  | |
Położenie na mapie Szwecji  | |
 55°40′N 13°05′E/55,666667 13,083333
| |
| Strona internetowa | |
Lomma – miejscowość (tätort) w południowej Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Skania. Siedziba władz (centralort) gminy Lomma.
W 2015 roku Lomma liczyła 12 368 mieszkańców[2].
Geografia
Położona w południowo-zachodniej części prowincji historycznej (landskap) Skania u ujścia rzeki Höje å do zatoki Lommabukten, ok. 15 km na północ od centrum Malmö pomiędzy drogą E6/E20 a zatoką stanowiącą część Öresundu. Lomma wraz z obszarem gminy zaliczany jest, według definicji Statistiska centralbyrån (SCB), do obszaru metropolitalnego Malmö (Stor-Malmö)[3].
Historia
Lomma stanowiła we wczesnym średniowieczu naturalny port dla położonych dalej na wschód Uppåkra i Lund. Miejscowość została po raz pierwszy wymieniona źródłach w 1085 roku w liście donacyjnym króla duńskiego Kanuta IV Świętego pod nazwą Lumaby. Uważa się, że Lomma obok Lund i Helsingborga jest jednym z trzech najstarszych miast w Skanii[4]. Jednak w datowanej na rok 1230 księdze katastralnej króla Waldemara II Zwycięskiego (duń. Kong Valdemars jordebog) nie ma już wzmianki o Lommie jako mieście[5].
Współczesna Lomma rozwinęła się w drugiej połowie XIX wieku. W 1854 roku założono cegielnię, a w 1871 roku cementownie należącą do Skånska Cement AB. Konieczny do produkcji cementu wapień transportowano z Limhamnu. W 1904 roku, w wyniku konkurencji na rynku i niskiej koniunktury gospodarczej, zaprzestano produkcji cementu i podjęto decyzję o rozpoczęciu produkcji eternitu. Założono przedsiębiorstwo Skandinaviska Eternit AB i w 1907 roku rozpoczęto produkcję wyrobów zawierających azbest. Okres szczególnie wysokiego popytu na eternit nastąpił po 1945 roku. W latach 70. XX w. wyszło na jaw, że zawarty w eternicie azbest jest wysoce szkodliwy dla zdrowia. Wśród zatrudnionych w zakładach w Lomma notowano wysoką zapadalność na azbestozę. Zakłady zamknięto w 1977 roku w atmosferze skandalu[6][7]. W Szwecji używanie materiałów budowlanych zawierających azbest jest od 1982 roku zabronione[8].
W 1900 roku Lomma uzyskała status municipalsamhälle, a w 1951 roku köping. W wyniku reformy administracyjnej w 1971 roku Lomma weszła w skład nowo utworzonej gminy Lomma (Lomma kommun)[9].
Demografia
Liczba ludności tätortu Lomma w latach 1960–2015[10]:
Galeria
Przypisy
- ↑ a b c Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).
- ↑ Statistiska centralbyrån: Tätorter 2015; befolkning, landareal, andel som överlappas av fritidshusområden. [dostęp 2018-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (szw.).
- ↑ Statistiska centralbyrån: Storstadsområden med ingående kommuner i alfabetisk ordning. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Lomma kommun: Fornhistoria. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Kulturmiljöprogram Lomma kommun. Historisk översikt, s.25. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Lomma kommun: Lomma kommuns historia från 1700-talet och framåt. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Örjan Magnusson: Sveriges största arbetsmiljöskandal. svt.se. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Lomma kommun: Asbest och eternit. [dostęp 2018-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-20)]. (szw.).
- ↑ Kulturmiljöprogram Lomma kommun. Historisk översikt, s.75. [dostęp 2018-01-19]. (szw.).
- ↑ Statistiska centralbyrån: Landareal per tätort, folkmängd och invånare per kvadratkilometer. Vart femte år 1960 - 2015. [dostęp 2018-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-20)]. (szw.).