Lorenzo Nina

Lorenzo Nina
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1812
Recanati

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1885
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Prefekt Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego
Okres sprawowania

7 listopada 1881–25 lipca 1885

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

9 sierpnia 1878–16 grudnia 1880

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1835

Kreacja kardynalska

12 marca 1877
Pius IX

Kościół tytularny

S. Angelo in Pescheria
S. Maria in Trastevere

Lorenzo Nina (ur. 12 maja 1812 w Recanati, zm. 25 lipca 1885 w Rzymie) – włoski kardynał, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.

Życiorys

Ukończył seminarium w rodzinnym mieście, a następnie wyjechał do Rzymu na dalsze studia. Uzyskał doktoraty z teologii i utroque iure. Święcenia kapłańskie otrzymał w grudniu 1834 po czym został sekretarzem biskupa Giovanni Di Pietro. W latach późniejszych był audytorem w Rocie Rzymskiej i w Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego. Jako doradca, sekretarz lub podsekretarz służył w latach 1853-1868 wysokim urzędnikom kurialnym takim jak biskup D. Andrea i kardynał Luigi Amat di San Filippo e Sorso. W latach 1863-1877 dziekan Collegio dei Abbreviatori. W tym czasie uzyskał wiele tytułów i funkcji takich jak kanonik bazyliki watykańskiej, dziekan kaplicy Patriarchalnej bazyliki liberiańskiej i pronotariusz apostolski. Oprócz tego był również pracownikiem takich kongregacji jak Święta Inkwizycja i Obrzędów. Członek komisji przygotowującej Sobór watykański I.

Na konsystorzu w roku 1877 otrzymał kapelusz kardynalski. W tym samym roku został prefektem Kongregacji ds. Uniwersytetów. Brał udział w konklawe 1878. W tym samym roku nowy papież Leon XIII mianował go Sekretarzem Stanu. Z funkcji tej zrezygnował w 1880 i został prefektem Pałacu Apostolskiego. Od 1881 do śmierci piastował urząd prefekta Świętej Kongregacji Soboru. Nigdy nie przyjął święceń biskupich. Pochowany na Campo Verano w Rzymie.

Bibliografia