Luca Signorelli
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Epoka |
włoski renesans quattrocenta |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/35/Signorelli_Resurrection.jpg/200px-Signorelli_Resurrection.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Luca_Signorelli_001.jpg/200px-Luca_Signorelli_001.jpg)
Luca Signorelli (ur. ok. 1450, zm. 1523) – włoski malarz epoki quattrocenta. W swojej twórczości podejmował tematy religijne i mitologiczne. Lubił poruszać problematykę nagiego ciała. Charakterystyczny dla jego stylu jest rzeźbiarski modelunek i postaci o masywnej, atletycznej budowie. Poprzez ujęcia anatomiczne i nagromadzenie postaci jego malarstwo zbliżone jest do formy prac Michała Anioła.
Koncert Pana
To monumentalna kompozycja mitologiczna zrealizowana na zamówienie Wawrzyńca Wspaniałego ok. 1490 r. Na obrazie została przedstawiona nimfa Syrinks, która według legendy miała się zamienić w krzak róży. W postaci Pana André Chastel, francuski historyk sztuki, dopatrywał się personifikacji samego władcy Florencji. Z lewej strony, w głębi obrazu, widoczna była personifikacja melancholii. Szczególny nastrój dzieła tworzyła czerwień zachodzącego słońca i długie cienie postaci, przybierających wyważone i spokojne pozy. Uwagę zwracała duża różnorodność aktów – kobiecych, męskich, młodzieńców i starców, a także różnice karnacji – od bieli ciał kobiecych po ciemny brąz ciał męskich. Koncert Pana uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej.
Freski z Orvieto
W latach 1499–1504 Signorelli stworzył cykl fresków w kaplicy San Brizio w Orvieto. Przedstawił w nich Historię Antychrysta, Raj, Piekło oraz Zmartwychwstanie ciał. Artysta zawarł w tym dziele jeszcze bogatszy zbiór klasycznego aktu. W Zmartwychwstaniu ciał głębiej badał problemy anatomiczne, w znaczeniu dosłownym, gdyż przedstawił szkielety ludzkie w różnych pozach. Dolną cześć wysokich ścian kaplicy wypełniają freski z wizerunkami: Wergiliusza, Owidiusza, Tibullusa, Kaudiana, Dantego i Empedoklesa. Wokół ich portretów Signorelli przedstawił wybrane sceny z ich utworów (w kwadratowych polach), np. Czyścieć z Boskiej Komedii Dantego, sceny z Metamorfoz wokół portretu Owidiusza. Wszyscy sportretowani to poeci, łącznie z Empedoklesem, który choć zasłynął głównie jako filozof - autor teorii o czterech żywiołach - pisał też poezję{fakt}.
Dzieła malarza
- Kłamstwa Antychrysta – 1500 – 1504, Kaplica San Brizio
- Biczowanie – ok. 1475 – 1480, tempera na desce 84 × 60 cm, Pinakoteka Brera
Bibliografia
- Zygmunt Waźbiński, Malarstwo quattrocenta, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972.
- ISNI: 0000000122794647
- VIAF: 46769209
- ULAN: 500003947
- LCCN: n84012710
- GND: 118765361
- NDL: 00516212
- LIBRIS: vs68bf5d347sxn1
- BnF: 11944883c
- SUDOC: 027397912
- SBN: CFIV114227
- NLA: 36561751
- NKC: xx0059142
- DBNL: sign004
- BNE: XX1254829
- NTA: 071281134
- BIBSYS: 90617509
- CiNii: DA0903301X
- Open Library: OL662049A
- PLWABN: 9810629174005606
- NUKAT: n02048080
- J9U: 987007436842205171
- PTBNP: 260210
- LNB: 000081540
- CONOR: 90999395
- LIH: LNB:B863;=nw