Lucjan Kraszewski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Lucjan Kraszewski (ur. 24 lipca 1820 w Prużanie, zm. 2 lutego 1892 w Honiatyczach) – polski malarz, rysownik i fotografik, jeden z prekursorów polskiej fotografii artystycznej, powstaniec.
Syn ziemian Jana i Zofii z Malskich, młodszy brat Józefa Ignacego, starszy brat Kajetana.
Ukończył gimnazjum w Świsłoczy i Uniwersytet Dorpacki. W czasie studiów przyjęty do Konwentu Polonia[1]. Po zakończeniu nauki pędził życie ziemianina w rodzinnym majątku Dołhe w Grodzieńskiem. W czasie powstania styczniowego okazywał powstańcom szeroką pomoc, za co został zesłany do guberni permskiej. Po powrocie do kraju sprzedał rodzinny majątek, zamieszkując w Warszawie i w majątku żony, Stefanii z Sułkowskich.
Malował, szkicował i fotografował pejzaże Grodzieńszczyzny, ilustrował książki brata Józefa Ignacego. Zachował się niewielki zbiór zdjęć dworku Kraszewskich w Romanowie.
Zmarł w Honiatyczach, spoczywa na cmentarzu w Wisznicach.
Przypisy
- ↑ Konwent Polonia - lucjan-kraszewski - » Album Polonorum [online], www.konwentpolonia.pl [dostęp 2017-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-04] (pol.).
Bibliografia
- Antoni Trepiński: Kraszewski Lucjan. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XV. Wrocław – Warszawa – Kraków : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1970, s. 230–231.
- Ł. U. Marakou, Represawanyja literatary, nawukowcy, rabotniki aswiety, gramadskija i kulturnyja dziejaczy Białarusi, 1794-1991. Enc. dawiednik. U 10 t, T. 1. – Mn:, 2003. ISBN 985-6374-04-9.