Magura V5
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
waga: 1000 kg |
| Długość |
5,5 metra |
| Prędkość |
80 km/h |
| Zasięg |
operacyjny: 400 km |
| Załoga |
brak |
| Uzbrojenie |
ładunek wybuchowy 200 kg |
Magura V5 – ukraiński morski dron szturmowy, autonomiczny pojazd nawodny skonstruowany do prowadzenia ataku na nawodne jednostki pływające, dalekiego rozpoznania morskiego i obserwacji aktywności przybrzeżnej, eskortowania i wspierania tradycyjnych flot, eskortowania statków handlowych, kierowania ogniem artyleryjskim[1]. Nazwa rozwijana była jako skrótowiec od angielskiego: Maritime Autonomous Guard Unmanned Robotic Apparatus, lecz zarazem oznacza szczyt w Beskidach[2]. Bezzałogowy nawodny pojazd pływający ma długości 5,5 metra, wagę 1000 kilogramów i przenosi bojowy ładunek wybuchowy o masie 200 kg. Zdolny jest do operowania z prędkością 80 km/h w promieniu do 400 km, z maksymalnym zasięgiem 800 km[1]. Według innych źródeł, głowica bojowa ma masę do 320 kg[2]. Dron wyposażony jest w autopilota, podsystemy wideo w tym noktowizyjny, moduły komunikacyjne i głowicę bojową. Pojazd kontrolowany jest z autonomicznej naziemnej stacji kontroli, dysponującej własnym centrum przetwarzania danych i środkami transportu[1].
Program opracowania bezzałogowca ogłoszono w listopadzie 2022 roku, po wybuchu pełnoskalowej wojny na Ukrainie, a w lipcu 2023 roku jego model zaprezentowano na salonie obronnym IDEF w Stambule[2]. Następnie drony te zaczęły być wykorzystywane do ataków na okręty nawodne rosyjskiej Floty Czarnomorskiej na Morzu Czarnym oraz w rosyjskiej bazie morskiej w Sewastopolu[1]. W nocy na 1 lutego 2024 roku drony Magura zatopiły kuter rakietowy „Iwanowiec”, a 14 lutego duży okręt desantowy „Cezar Kunikow”[2]. 5 marca 2024 roku łodzie Magura zatopiły patrolowiec „Siergiej Kotow”[3].
Jako opcjonalnie przenoszone uzbrojenie łodzi Magura zaadaptowano także dwie wyrzutnie pocisków powietrze-powietrze bliskiego zasięgu R-73 – w czerwcu 2024 roku Ukraina zgłaszała zestrzelenie za ich pomocą śmigłowca Ka-29, a 31 grudnia 2024 roku potwierdzono nagraniem zestrzelenie śmigłowca rodziny Mi-8[4][5].
Przypisy
- ↑ a b c d Україна розкрила деталі про ударні морські БПА. Militarnyi, 11 listopada 2022. [dostęp 2024-11-13]. (ukr.).
- ↑ a b c d Charuk 2024 ↓, s. 58.
- ↑ Dawid Szczyrbowski: Sukces Ukraińców przy moście Krymskim. Wywiad: "Siergiej Kotow" na dnie. Interia.pl, 5 marca 2024.
- ↑ Don Hill, Don's Weekly, 6 January 2025: Part 2 [online], Sarcastosaurus, 6 stycznia 2025 (ang.).
- ↑ Ukrainian Naval Drone Hits Russian Mi-8 for First Time. mil.in.ua, 2024-12-31. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
Bibliografia
- Andrij Charuk. Bezzałogowce morskie i ich zwalczanie na przykładzie Morza Czarnego. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 6/2024, s. 56-62, czerwiec 2024. Warszawa: Magnum X. ISSN 1230-1655.