Mercury Eight

Mercury Eight – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Mercury w latach 1938–1951. Eight (8) nie było oficjalną nazwą modelu, który był sprzedawany pod samą marką Mercury, lecz było powszechnie stosowanym jego wyróżnikiem w literaturze pochodzącym od ośmiocylindrowego silnika.

Mercury Eight I

1939 Mercury
Producent	Mercury
Okres produkcji	1938–1940 (modele 1939–1940)
Miejsce produkcji	Long Beach[potrzebny przypis] Dearborn St. Louis[potrzebny przypis] Edison[potrzebny przypis]
Następca	Mercury Eight II
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	2- i 4-drzwiowy fastback 2- i 4-drzwiowy kabriolet 2-drzwiowe coupe
Napęd	tylny
Długość	4978 mm
Rozstaw osi	2946 mm
Liczba miejsc	5
Multimedia w Wikimedia Commons

Mercury Eight I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1938 roku, na 1939 rok modelowy.

Pierwszym modelem powstałej w 1938 marki Mercury został przedstawiony w tym samym roku Mercury Eight. Mercury stał się marką koncernu Forda ze średniej półki cenowej, nieco droższą i bardziej prestiżową od Forda^[1]. Samochód uzyskał charakterystyczne dla amerykańskiej motoryzacji lat 30.^[2] strzeliste proporcje, z obłą maską ze szpiczastym zakończeniem, a także owalnymi reflektorami umieszczonymi na krawędziach błotników. Tylną część nadwozia zdobił także obły, garbaty dach^[3]. Samochody z 1940 roku modelowego różniły się drobniejszymi poziomymi żaluzjami atrapy chłodnicy.

Mercury Eight oferowany był w zarówno w 2- lub 4-drzwioym wariancie fastback, jak i 2- i 4-drzwiowy kabriolet^[4], coupe.

• V8 3.9l Flathead

Mercury Eight II

1947 Mercury sedan
Inne nazwy	Monarch Richelieu
Producent	Mercury
Zaprezentowany	listopad 1940
Okres produkcji	1941–1948 (modele 1941–1948)
Miejsce produkcji	Long Beach[potrzebny przypis] Dearborn St. Louis[potrzebny przypis]
Poprzednik	Mercury Eight I
Następca	Mercury Eight III
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	2- i 4-drzwiowy sedan 4-drzwiowe kombi 2-drzwiowy kabriolet 2-drzwiowe coupe
Napęd	tylny
Długość	5126 mm (1946)[1]
Szerokość	1862 mm (1946)[1]
Wysokość	1755 mm (1946)[1]
Rozstaw osi	2997 mm[1]
Masa własna	1500–1700 kg
Liczba miejsc	6[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Mercury Eight II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1940 roku, na 1941 rok modelowy.

Przedstawiona na początku lat 40. XX wieku druga generacja Mercury Eight przeszła obszerną metamorfozę, zyskując znacznie większe i przestronniejsze nadwozie. Model został oparty na nieco wydłużonej konstrukcji i nadwoziu Forda^[1]. Rozstaw osi wynosił 118 cali (300 cm)^[1]. Charakterystyczną cechą stylistyki Eighta II stały się wyraźniej zaznaczone nadkola, większa chromowana atrapa chłodnicy. Podstawowa wersja nadwoziowa sedan nadal była fastbackiem. W 1942 roku wprowadzono automatyczną skrzynię biegów Liquamatic, lecz była ona zawodna^[1]. Produkcję samochodów cywilnych w USA wstrzymano w 1942 roku w związku z II wojną światową^[5].

Produkcję samochodu Mercury wznowiono po wojnie w grudniu 1945 roku, jako modelu 1946 roku^[1]. Był to jedyny produkowany samochód marki Mercury w tym okresie i nie nosił nazwy modelu. Zmieniono atrapę chłodnicy, którą tworzyły teraz cienkie pionowe elementy, w czterech sekcjach po każdej stronie, z pionowym napisem: EIGHT na ozdobnym panelu pośrodku atrapy^[1]. Atrapa była otoczona obwódką w kolorze nadwozia, a pod nią były dwa chromowane podłużne poziome wloty powietrza^[1]. Reflektory były okrągłe, na przedłużeniu błotników, a prostokątne światła postojowe były umieszczone nietypowo nad atrapą^[1]. Napęd stanowił dolnozaworowy silnik V8 o pojemności 239,4 cala sześciennego (3,92 l), o mocy 100 KM, z mechaniczną trzybiegową skrzynią biegów^[1]. Produkowano go w odmianach nadwoziowych: 2-drzwiowy i 4-drzwiowy sedan, coupe, kabriolet (Club Convertible) i 4-drzwiowe kombi Station Wagon, z drewnianym nadwoziem^[1]. Wszystkie odmiany poza ośmiomiejscowym kombi były sześciomiejscowe, a czterodrzwiowy sedan miał tylne drzwi otwierane do tyłu^[1]. Po wojnie zrezygnowano z trzymiejscowego Business Coupe oraz niedopracowanej automatycznej skrzyni biegów^[6]. Ceny bazowe wynosiły od 1501 dolarów za 2-drzwiowy sedan do 1788 dolarów za kombi^[1]. Wyjątkiem był limitowany do 200 sztuk luksusowy kabriolet z drewnianym nadwoziem Sportsman Convertible, produkowany tylko w 1946 roku, z ceną 2263 dolary^[1]. Wyprodukowano ogółem 86 592 samochodów rocznika 1946, wszystkie w Dearborn^[1]. Ich numery fabryczne rozpoczynały się od oznaczenia serii 99A^[1].

W 1947 roku samochód przeszedł minimalny lifting, głównie obejmujący chromowane obramowanie atrapy chłodnicy zamiast lakierowanego, a ceny wzrosły w niewielkim stopniu, do 2207 dolarów za kombi^[7]. Wyprodukowano 86 378 samochodów rocznika 1947^[7]. Ich numery fabryczne rozpoczynały się od oznaczenia serii 799A^[7].

Samochody rocznika 1948 praktycznie nie różniły się od poprzedników, poza niewielkimi zmianami w desce przyrządów, a wytwarzane były od listopada 1947 jedynie do maja 1948 roku^[8]. W gamie nadwozi zrezygnowano z dwudrzwiowego sedana. Wyprodukowano ich 50 234 sztuki^[8]. Numery fabryczne rozpoczynały się od oznaczenia serii 899A^[8].

• V8 3.9l Flathead

Mercury Eight III

Mercury Eight III
Inne nazwy	Monarch Richelieu
Producent	Mercury
Zaprezentowany	styczeń 1949
Okres produkcji	1948–1951 (modele 1949–1951)
Miejsce produkcji	Los Angeles Dearborn St. Louis Metuchen
Poprzednik	Mercury Eight II
Następca	Mercury Monterey
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe kombi 2- i 4-drzwiowy kabriolet 2-drzwiowe coupe
Napęd	tylny
Długość	5253 mm[9]
Szerokość	1943 mm[9]
Wysokość	1646 mm[9]
Rozstaw osi	2997 mm
Masa własna	1600–1800 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	Lincoln EL-Series
Multimedia w Wikimedia Commons

Mercury Eight III został zaprezentowany w maju 1948 roku, na 1949 rok modelowy^[9].

Trzecia i ostatnia generacja Mercury Eight została zaprezentowana pod koniec lat 40. XX wieku, powstając na nowej platformie koncernu Ford wraz z pokrewnym modelem Lincoln EL-Series^[10].

Samochód wprowadził całkowicie odmienną, nowoczesną opływową stylistykę, z gładkimi zaokrąglonymi bokami nadwozia, bez wystających na boki błotników, podobnie jak wszystkie modele koncernu Forda w tym roku^[9]. Jedynie górna krawędź przednich błotników była zaakcentowana przez przetłoczenie, ciągnące się na bokach^[9]. Linia dachu łagodnie opadała ku zwężającemu się tyłowi. Przy tym samym trzymetrowym rozstawie osi, samochód był dłuższy, szerszy i 10 cm niższy od poprzednika^[9]. Eight III otrzymał też zabudowane nadkole, a także chromowaną listwę biegnącą przez panele boczne^[11].

Nowy Mercury okazał się dużym sukcesem i w pierwszym roku sprzedano ich 301 307 sztuk, dzięki czemu marka Mercury zajęła 6. miejsce na rynku amerykańskim, pokonując w tym roku modelowym takich konkurentów jak Oldsmobile, Dodge, Nash i Hudson, którzy również zaprezentowali nowe modele^[9].

• V8 4.2l Flathead

• J. „Kelly” Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).