Mikk Pahapill
 Mikk Pahapill podczas halowych mistrzostw Europy w Turynie (2009) | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
197 cm | |||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub |
Audentese SK | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Mikk Pahapill (ur. 18 lipca 1983) – estoński lekkoatleta, wieloboista.
Międzynarodową karierę zaczynał w 2002 od startu w mistrzostwach świata juniorów. W 2005 był dwunasty w mistrzostwach świata, a rok później nie ukończył dziesięcioboju podczas mistrzostw Europy. Dziewiąty zawodnik igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Zwycięzca siedmioboju w halowych mistrzostwach Europy (2009). Tuż za podium – na czwartym miejscu – ukończył rywalizację na mistrzostwach Europy w 2010. W 2016 pojawił się na listach startowych mistrzostw Europy w Amsterdamie, lecz ostatecznie nie wystartował w żadnej konkurencji. Wygrywał zawody pucharu Europy w wielobojach. Trenerem Pahapilla, podobnie jak większości estońskich wieloboistów jest była litewska siedmioboistka – Remigija Nazarovienė.
Rekordy życiowe: dziesięciobój lekkoatletyczny – 8398 pkt. (28/29 maja 2011, Götzis); siedmiobój lekkoatletyczny – 6362 pkt. (7/8 marca 2009, Turyn), rezultat ten jest dziesiątym wynikiem w historii światowej lekkoatletyki.
Osiągnięcia
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | Mistrzostwa świata juniorów |  Kingston |
dziesięciobój | 9. miejsce | 7142 pkt. |
| 2005 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Bydgoszcz |
dziesięciobój | 1. miejsce | 8149 pkt. |
| 2005 | Mistrzostwa świata |  Helsinki |
dziesięciobój | 12. miejsce | 8003 pkt. |
| 2006 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Arles |
dziesięciobój | 4. miejsce | 7980 pkt. |
| 2006 | Mistrzostwa Europy |  Göteborg |
dziesięciobój | – | DNF |
| 2008 | Igrzyska olimpijskie |  Pekin |
dziesięciobój | 11. miejsce | 8178 pkt. |
| 2009 | Halowe mistrzostwa Europy |  Turyn |
siedmiobój |  1. miejsce |
6362 pkt. |
| 2009 | Mistrzostwa świata |  Berlin |
dziesięciobój | – | DNF |
| 2010 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Tallinn |
dziesięciobój | 2. miejsce | 8198 pkt. |
| 2010 | Mistrzostwa Europy |  Barcelona |
dziesięciobój | 4. miejsce | 8298 pkt. |
| 2011 | Halowe mistrzostwa Europy | Paryż |
siedmiobój | 13. miejsce | 5782 pkt. |
| 2011 | Mistrzostwa świata |  Daegu |
dziesięciobój | 9. miejsce | 8164 pkt. |
| 2012 | Halowe mistrzostwa świata |  Stambuł |
siedmiobój | – | DNF |
| 2013 | Halowe mistrzostwa Europy | Göteborg |
siedmiobój | – | DNF |
| 2013 | Superliga pucharu Europy w wielobojach | Tallinn |
dziesięciobój | 3. miejsce | 8099 pkt. |
| 2013 | Mistrzostwa świata |  Moskwa |
dziesięciobój | 17. miejsce | 8170 pkt. |
| 2016 | Mistrzostwa Europy |  Amsterdam |
dziesięciobój | – | DNS |
Bibliografia
- Mikk Pahapill w bazie World Athletics (ang.).
- Mikk Pahapill, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)]. (ang.)
