Mikołaj Romanow (1843–1865)
| |
| |
| Cesarzewicz Rosji | |
| Okres |
od 2 marca 1855 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Mikołaj Aleksandrowicz Romanow (ur. 20 września 1843, Carskie Sioło – 24 kwietnia 1865, Nicea) – wielki książę Rosji, od 2 marca 1855 do śmierci cesarzewicz i następca tronu rosyjskiego.
Najstarszy syn Aleksandra II i Marii Heskiej, znanej jako Maria Aleksandrowna.
Sprawowane przez niego funkcje miały pozwolić na zdobycie odpowiedniego przygotowania do sprawowania władzy. Był więc atamanem kozackim i kanclerzem Uniwersytetu Helsińskiego. W 1864 udał się w podróż zagraniczną, w trakcie której zaręczył się z księżniczką duńską, Marią Zofią Fryderyką Dagmarą, córką Christiana IX.
Cieszył się dotychczas dobrym zdrowiem i tężyzną fizyczną, lecz niespodziewanie zapadł na gruźlicę. W celu podjęcia kuracji wyjechał do Nicei, gdzie spędził dwa lata i 24 kwietnia 1865 zmarł (podaje się, że właśnie na gruźlicę lub na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Na miejscu domu, w którym żył w ostatnich dniach, rosyjscy emigranci wznieśli prawosławny sobór.
Po jego śmierci następstwo tronu przeszło w ręce jego młodszego brata, Aleksandra, który ożenił się również z jego narzeczoną.