Minóg Władykowa

Minóg Władykowa
Eudontomyzon vladykovi[1]
Oliva & Zanandrea, 1959
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

Petromyzontida

Rząd

minogokształtne

Rodzina

minogowate

Rodzaj

Eudontomyzon

Gatunek

minóg Władykowa

Synonimy
  • Eudontomyzon danfordi vladykovi Oliva & Zanandrea, 1959
  • Eudontomyzon mariae vladykovi Oliva & Zanandrea, 1959[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Systematyka w Wikispecies

Minóg Władykowa, minog Władykowa[4] (Eudontomyzon vladykovi) – gatunek bezżuchwowca z rodziny minogowatych (Petromyzontidae).

Systematyka

Bywa uznawany za podgatunek minoga ukraińskiego[2].

Zasięg występowania

Występuje w Europie Środkowej, w dorzeczu górnego i środkowego[2] Dunaju. Brak go w dorzeczy Cisy[2].

W Polsce stwierdzony w Czarnej Orawie i Piekielniku.

Budowa ciała

Długość ciała 12–18 cm[5] (max 21,2 cm[2]). Wzdłuż tułowia 61 - 67 miomerów. płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.

Ubarwienie grzbietu ciemnoszare, brzuch i boki srebrzystobiałe. Płetwa ogonowa nie wybarwiona[2]. U ślepic tułów nie jest cętkowany[2].

Biologia i ekologia

Tryb życia

Gatunek osiadły. Występuje w czystych, dobrze natlenionych górskich i podgórskich strumieniach. Ślepice żyją zagrzebane w bogatym w detrytus piaszczystym bądź gliniastym dnie[2].

Odżywianie

Nie jest gatunkiem pasożytniczym. Ślepice żywią się szczątkami organicznymi[2].

Rozród i cykl życiowy

Ślepice żyją przez okres 3,5 -4,5 roku. Przeobrażenie następuje w okresie od lipca do września[2].

Tarło odbywa się od marca do maja przy temperaturze wody 7 - 10 °C. W jego trakcie samce wygrzebują płytkie gniazda w miejscach o spokojnym nurcie. Po tarle tarlaki giną[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Eudontomyzon vladykovi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Eudontomyzon mariae. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 30 sierpnia 2016]
  3. ↑ Eudontomyzon vladykovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
  5. ↑ Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Jacek Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659.

Bibliografia

  • J. Freyhof, M. Kottelat, Eudontomyzon vladykovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2007-01-03] (ang.).
  • Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  • Eudontomyzon mariae. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 września 2016]