Mlądz (powiat lwówecki)
| wieś | |
 Mlądz, dom nr 21 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
390-410[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
166[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-630[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DLW |
| SIMC |
0191307 |
Położenie na mapie gminy Mirsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
 50°56′37″N 15°25′21″E/50,943611 15,422500[1]
| |
Mlądz (niem. Mühldorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.
Położenie
To niewielka wieś o rozproszonej zabudowie o długości około 1,6 km, położona na Pogórzu Izerskim, w Kotlinie Mirskiej na pograniczu z Przedgórzem Rębiszowskim, obok Rębiszowa, rozciągnięta wzdłuż potoku Mrożynka i nad Przecznickim Potokiem, na wysokości około 390–410 m n.p.m.[2][5][6]. Wieś wybitnie rolnicza, bez własnej szkoły, kościoła ani połączeń komunikacyjnych[2]. Graniczy z wsiami Przecznica i Gierczyn w tej samej gminie[2], skąd ma najbliższe połączenia autobusowe, i z Rębiszowem, gdzie jest ponadto najbliższa stacja kolejowa.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.
Historia
Nie wiadomo kiedy dokładnie powstał Mlądz, miejscowość zaczęła się rozwijać dopiero w drugiej połowie XVIII wieku, gdy w jej sąsiedztwie rozpoczęto eksploatację rud kobaltu[2]. W 1744 roku w sąsiednim Rębiszowie powstała huta, która praktycznie była położona w Mlądzu[2]. W połowie XIX wieku złoża rud kobaltu wyczerpały się i hutę zamknięto[2].
Po 1945 roku Mlądz pozostał wsią rolniczą i znacznie wyludnił się, w 1988 roku było tu 51 indywidualnych gospodarstw rolnych[2]. W latach 90. XX wieku w miejscowości zbudowano kaplicę mszalną[2].
Szlaki turystyczne
Przez Mlądz przechodzi szlak turystyczny[7]:
z Rębiszowa do Mroczkowic.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81188
- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 63-65. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 797 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Góry i Pogórze Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:100 000, PPWK, Warszawa-Wrocław, 1991, wydanie pierwsze, nr katal. 30-107-01
- ↑ Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2019-08-15].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta wg TERYT | |
| Wsie | |
| Pozostałe miejscowości |
