Morris Fuller Benton
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1872 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 czerwca 1948 |
Zawód, zajęcie |
typograf |
Alma Mater | |
Pracodawca |
American Type Founders |
Rodzice |
ojciec: Linn Boyd Benton |
Morris Fuller Benton (ur. 30 listopada 1872 w Milwaukee, Wisconsin, zm. 30 czerwca 1948 w Morristown, New Jersey) – amerykański typograf, kierował działem projektowania w odlewni American Type Founders (ATF), w której był głównym projektantem w latach 1900–1937[1][2][3][4].

Wiele projektów Bentona jest wciąż w użyciu, np. duża rodzina pokrewnych bezszeryfowych krojów pisma, w tym Alternate Gothic, Franklin Gothic oraz News Gothic.
Kroje pisma
Benton jest uznawany za najbardziej płodnego amerykańskiego projektanta czcionek. Wraz ze swoim zespołem stworzył 221 krojów, w tym digitalizacje krojów historycznych jak Bodoni i Cloister czy oryginalne projekty jak Hobo, Bank Gothic i Broadway, dodał także nowe grubości do istniejących krojów, np. Century, Goudy Old Style i Cheltenham[5]. Nie był pomysłodawcą idei rodzin krojów, ale to właśnie on, pracując w ATF, rozpowszechnił tę koncepcję, zapewniającą spójny wygląd różnych stopni, szerokości i grubości pisma. To umożliwiło ATF wykorzystanie popularności udanych krojów i ułatwiło tworzenie konsekwentnych projektów graficznych; we wzorniku z 1923 r. opisali swoje podejście do tworzenia rodzin, które pozwoliło reklamodawcom "mówić na zawołanie ze zróżnicowaną emfazą i siłą orkiestry, [zamiast używać] mozaiki krojów akcydensowych"[6].
Benton pracował jako kierownik zespołu projektantów odpowiedzialnych za stworzenie bazowego projektu kroju, a następnie dostosowanie go do różnych stopni i grubości. Uważał swoją pracę projektanta za istotną i w 1936 r., krótko przed odejściem na emeryturę stworzył krótką listę krojów, które uważał za swoje najważniejsze osiągnięcia[7][8].
Technologia
Benton projektował z ogromnym wyczuciem estetycznym, dodatkowo doskonale opanował ówczesną technologię. Studiował inżynierię mechaniczną na Uniwersytecie Cornell, obronił się w 1896 roku[9]. Jego ojciec, Linn Boyd Benton, wynalazł pantograficzną maszynę do grawerowania, która była zdolna nie tylko do skalowania wzoru jednej czcionki w różnych stopniach, ale także do kompensacji zmiany wielkości, ale mogła również skondensować, rozszerzyć i pochylić konstrukcję (matematycznie są to przypadki przekształcenia afinicznego, które jest obecnie podstawową operacją geometryczną większości systemów cyfrowej typografii, w tym PostScript). Morris używał tych urządzeń z ojcem w ATF, w tym czasie maszyny zostały udoskonalone do imponującej precyzji[10].
Theo Rehak, obecny właściciel dużej części wyposażenia typograficznego ATF i autor ostatecznej wersji traktatu Practical Typecasting, wyjaśnia, że Benton zażądał, aby jakiekolwiek odchylenie w obróbce lub odlewaniu nie przekraczało dwóch dziesięciotysięcznych cala[11]. Większość nowoczesnych warsztatów mechanicznych jest przystosowana do pomiaru do jednej tysięcznej cala.
Przypisy
- ↑ Simon Loxley , Type : the secret history of letters, London: I.B. Tauris, 2004, ISBN 978-1-84511-028-4, OCLC 56987790 .
- ↑ Patricia Cost , The Contributions of Linn Boyd Benton and Morris Fuller Benton to the Technology of Typesetting and Typeface Design (MSc thesis, Rochester Institute of Technology) [online], (MSc thesis, Rochester Institute of Technology) .
- ↑ Marcia Morphy , RIT Publishes Historical Book on the Bentons and Their Typeface Legacy, Rochester Institute of Technology .
- ↑ Patricia Cost , Linn Boyd Benton, Morris Fuller Benton, and Typemaking at ATF, Klingspor Museum .
- ↑ ATF, “Originator of Type Fashions” [online], Typographica.org .
- ↑ Specimen Book & Catalogue. American Type Founders, s. 66–81, 1923 .
- ↑ Rick von Holdt , Morris Fuller Benton, Type Designer — Fact or Fiction?, „APA Journal. Amalgamated Printers' Association” .
- ↑ Patricia Cost , A Reply to Rick von Holdt [online], MorrisBenton.com .
- ↑ Introduction to Morris Fuller Benton [online], linotype.com .
- ↑ David Consuegra , Classic Typefaces: American Type and Type Designers., New York: Skyhorse Publishing, Inc, 2011, ISBN 978-1-62153-582-9, OCLC 957127111 .
- ↑ Theo Rehak , Dale Guild Artifacts [online] .
Bibliografia
- Baines, Phil; Haslam, Andrew (2005). Type and Typography. Watson-Guptill Publications. ISBN 0-8230-5528-0.
- Blackwell, Lewis (2004). 20th Century Type. Yale University Press: 2004. ISBN 0-300-10073-6.
- Cost, Patricia (2011). The Bentons: How an American Father and Son Changed the Printing Industry. Cary Graphic Arts Press. ISBN 978-1-933360-42-3.
- Fiedl, Frederich; Ott, Nicholas; Stein, Bernard Stein (1998). Typography: An Encyclopedic Survey of Type Design and Techniques Through History. Black Dog & Leventhal. ISBN 1-57912-023-7.
- Jaspert, W. Pincus; Berry, W. Turner; Johnson, A. F. (1953, 1983). The Encyclopedia of Type Faces. Blandford Press. ISBN 0-7137-1347-X.
- MacGrew, Mac (1993). American Metal Typefaces of the Twentieth Century. New Castle, Delaware: Oak Knoll Books. ISBN 0-938768-34-4.
- Macmillan, Neil (2006). An A–Z of Type Designers. Yale University Press. ISBN 0-300-11151-7.
- Meggs, Phillip B. (2002). Revival of the Fittest. RC Publications. ISBN 1-883915-08-2.
- Rollins, Carl Purlington. “American Type Designers and Their Work.” Print, vol. 4, no. 1.
Linki zewnętrzne
- Morris Benton blog, related to the 2011 book The Bentons: How an American Father and Son Changed the Printing Industry, by Patricia Cost
- Linn Boyd Benton, Morris Fuller Benton, and Typemaking at ATF. printinghistory.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-07-22)]. (PDF)
- Morris Fuller Benton history. typebox.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-25)]., by Cynthia Jacquette
- Morris Fuller Benton
- HPLHS Font collection. cthulhulives.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)]., a set of vintage fonts released by the H. P. Lovecraft Historical Society, including several by Benton
- Type Design Information Page, collection of samples of Benton's work, by Luc Devroye