Nad Froích[1] („Gniewny”) (ur. ok. 380, zm. 453) – król Cashel i Munsteru z dynastii Eóganacht od ok. 431 do swej śmierci, syn i następca Conalla Corca, króla Munsteru. Według Tablicy Synchronistycznej, znajdującej się w piętnastowiecznym manuskrypcie „Laud 610” (fol. 115 a 1) rządził Munsterem przez dwadzieścia dwa lata, w czasach panowania Lóegaire’a II mac Néill, zwierzchniego króla Irlandii. Jego synowie zostali ochrzczeni przez św. Patryka.
Potomstwo
Nad Froích miał według tradycji dwie żony. Pierwszą z nich była Cairenn Chasdub z wyspy Man, zaś drugą Faochan Balbus z Anglii. Pozostawił po sobie czterech synów:
Óengus mac Nad Froích, syn Faochan, następca na tronie Munsteru i przodek Eóganacht Chaisil, Eóganacht Glendamnach i Eóganacht Airthir Cliach
Ailill, przodek Eóganacht Áine alias Uí Énda lub Cenel nAngsae
Fedlimid (Felim)
Eógan (Eugene), przodek H. Fidchluic i H. Forann na terytorium Fer Maige
Byrne F. J., Irish Kings and High-Kings Four Courts Press, Second edition (Repr.), Dublin 2004, s. 188, 193, 196, 208, 277 i 291-293, ISBN 1-85182-552-5.
Meyer K. (ed.), The Laud Synchronism, „Zeitschrift für celtische Philologie” 9 (1913), s. 478.