Oblekoń
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-133[4] |
Tablice rejestracyjne |
TBU |
SIMC |
0258589 |
Położenie na mapie gminy Pacanów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu buskiego ![]() | |
![]() |
Oblekoń – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Pacanów[5][6]. Leży na lewym brzegu Wisły.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0258595 | Błonie | część wsi |
0258603 | Górki | część wsi |
0258610 | Isep | część wsi |
0258626 | Ispówka | część wsi |
0258632 | Osada Oblekońska | część wsi |
0258649 | Otoka | część wsi |
0258655 | Podchruście | część wsi |
0258661 | Podlesie | część wsi |
0258678 | Smykały | część wsi |
0258684 | Tur | część wsi |
0258690 | Wola Oblekońska | część wsi |
0258709 | Zadworze | część wsi |
Historia
W 1291 roku w Oblekoniu istniał zamek obsadzony przez stronników księcia Władysława Łokietka, który wg relacji kronikarza Jana Długosza zdobyły wojska czeskie pod dowództwem biskupa praskiego Tobiasza wysłane na ziemię sandomierską przez króla czeskiego Wacława II[7].
W XIX w. wieś należała do gminy Wójcza w powiecie stopnickim. Znajdował się tu folwark. Działała szkoła początkowa ogólna. W roku 1827 Oblekoń miał 96 domów i 649 mieszkańców[8].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Oblekoń. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90683
- ↑ Wieś Oblekoń w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-19] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 841 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Franciszek Piekosiński, Rycerstwo małopolskie w dobie piastowskiej, Kraków, 1901, s.159
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom VII, s. 330.