Oenothera odorata
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Oenothera odorata |
| Nazwa systematyczna | |
| Oenothera odorata Jacq. Icon. Pl. Rar. 3: 3, t: 456 1795[3] | |
Oenothera odorata Jacq. – gatunek roślin należący do rodziny wiesiołkowatych (Oenotheraceae). Pochodzi z Ameryki Południowej (z Argentyny i Chile)[4]. Do Europy sprowadzony został w 1790 r. przez sir Josepha Banksa[5].
Morfologia
Łodyga wzniesiona, prosta, czerwono nabiegła, o wysokości 60–90 cm. Przy ziemi tworzy liście odziomkowe. Kwiaty pachnące, żółte, podczas kwitnienia zmieniające barwę na czerwoną[5].
Zastosowanie
Jest uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna, głównie ze względu na ładne i wonne kwiaty. Nadaje się na rabaty kwiatowe i do ogrodów naturalistycznych. W Polsce jest rzadko uprawiany, gdyż nie jest odporny na mróz (strefy mrozoodporności 7-10). Rozmnaża się poprzez siew nasion, podział bryły korzeniowej wiosną lub jesienią, albo przez sadzonki tworzone z częściowo zdrewniałych pędow[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-12-08].
- ↑ a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.