Otwór poszarpany
Otwór poszarpany (łac. foramen lacerum) – w anatomii człowieka otwór znajdujący się w środkowym dole podstawy czaszki pomiędzy kością klinową a kością skroniową. Nie jest on typowym otworem, gdyż jest to struktura trójwymiarowa – szczególnie jego część przyśrodkowa.
Ograniczenia
Brzegi otworu ograniczają trzy kości podstawy czaszki:
- od tyłu i nieco z boku szczyt piramidy kości skroniowej
- od przodu skrzydło większe kości klinowej
- od przyśrodka trzon kości klinowej i na małym obszarze część podstawna kości potylicznej
Topografia i zawartość
W naturalnych warunkach jest on zamknięty chrząstkozrostem klinowo-skalistym (łac. synchondrosis sphenopetrosa) a od strony dolnej warstwą tkanki włóknistej. W tkance łącznej zamykającej otwór przebiega nerw skalisty większy i nerw kanału skrzydłowego. Nieco do wewnątrz i powyżej chrząstkozrostu przebiega tętnica szyjna wewnętrzna a na zewnątrz znajduje się trąbka słuchowa. W przednim ograniczeniu otworu znajduje się otwór prowadzący do kanału skrzydłowego, który zawiera nerw kanału skrzydłowego. Tylna część przylega do otworu wewnętrznego kanału tętnicy szyjnej.
Szczelina klinowo-skalista
Szczelina klinowo-skalista (łac. fissura sphenopetrosa stanowi część boczną otworu. Jest ona bardziej płaska niż opisana powyżej część przyśrodkowa. Znajduje się pomiędzy piramidą kości skroniowej a kolcem kości klinowej. Podobnie jak otwór poszarpany wypełniona jest ona chrząstkozrostem klinowo-skalistym, przez który przechodzi nerw skalisty mniejszy.
Bibliografia
- Ryszard Aleksandrowicz: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 97-88-320-0324-37.