Parantrop

Paranthropus
Broom, 1938[1]
Ilustracja
Czaszka P. aethiopicus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

naczelne

Rodzina

człowiekowate

Podrodzina

Homininae

Rodzaj

Paranthropus

Typ nomenklatoryczny

Paranthropus robustus Broom, 1938

Synonimy
  • Zinjanthropus Leakey, 1959[2]
  • Paraustralopithecus Arambourg & Coppens, 1967[3]
Gatunki

gatunki – zobacz opis w tekście

Parantrop (Paranthropus) – wymarły rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny Homininae w obrębie podrodziny człowiekowatych (Hominidae); były masywniejsze od australopiteków, sklasyfikowane jako archaiczny typ człowiekowatych[4]. Prawdopodobnie stanowiły boczną gałąź, nie prowadzącą do linii Homo. Pomimo że miały większą twarz, szczęki i zęby, ich mózg i ciało były tylko nieznacznie większe od pozostałych australopiteków. Były przystosowane do spożywania twardej żywności roślinnej.

Szczątki parantropa zostały po raz pierwszy odkryte na terenie Republiki Południowoafrykańskiej[4]. Cechował je wzrost około 170 centymetrów[4]. Pojemność czaszki, zwieńczonej grzebieniem strzałkowym, wynosiła około 650 cm3[4].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1938 roku południowo-afrykański paleontolog Robert Broom w artykule poświęconym plejstoceńskim małpom człowiekowatym z Południowej Afryki, opublikowanym w czasopiśmie Nature[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) P. robustus.

Etymologia

  • Paranthropus: gr. παραpara ‘blisko, obok’[5]; ανθρωπος anthrōpos ‘człowiek’[6].
  • Zinjanthropus: Zinj, starożytna nazwa Afryki Wschodniej; gr. ανθρωπος anthrōpos ‘człowiek’[2]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Zinjanthropus boisei Leakey, 1959.
  • Paraustralopithecus: gr. παρα para ‘blisko, obok’[5]; rodzaj Australopithecus Dart, 1925. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Paraustralopithecus aethiopicus Arambourg & Coppens, 1967.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Przypisy

  1. a b R. Broom. The Pleistocene anthropoid apes of South Africa. „Nature”. 142 (3591), s. 377, 1938. DOI: 10.1038/142377a0. (ang.). 
  2. a b Leakey 1959 ↓, s. 492.
  3. C. Arambourg & Y. Coppens. Sur la découverte dans le Pléistocène inférieur de la vallée de l’Omo (Éthiopie), d'une mandibule d’Australopithécien. „Comptes rendus hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. Série D: Sciences naturelles. 265, s. 590, 1967. (fr.). 
  4. a b c d Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 153, ISBN 83-221-0143-0.
  5. a b Jaeger 1959 ↓, s. 183.
  6. Jaeger 1959 ↓, s. 21.
  7. J.S. Zijlstra, †Paranthropus Broom, 1938, Hesperomys project (Version 24.4.0), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2024-06-01] (ang.).

Bibliografia