Parlament Andyjski

Parlamento Andino
Państwo

 brak flagi

Rodzaj

unikameralny

Rok założenia

1984

Kierownictwo
Przewodniczący

Edith Fernández Mendoza

Struktura
Liczba członków

25

Ordynacja

proporcjonalna

Siedziba
Siedziba Parlamento Andino
Bogota
Strona internetowa

Parlament Andyjski (hiszp. Parlamento Andino), Parlandino – instytucja utworzona 25 października 1979 roku na mocy Porozumienia z Kartageny. Działalność rozpoczęła w styczniu 1984 w ramach Paktu Andyjskiego.

W latach 1991–2006 zasiadało 5 przedstawicieli z Wenezueli. Od 2013 roku w pracach parlamentu uczestniczą posłowie z Chile.[1]

Kompetencje

Parlament Andyjski był z chwilą powstania tylko instytucja doradczą. Większe kompetencje zyskał w 1996 roku na mocy Protokołu Trujillo, zyskał realną władzę jako instytucja ponadnarodowa.

Przedstawia rządom państw projekty ustaw dotyczące integracji regionalnej, Zgodnie ze swoim statutem jest gwarantem praw obywatelskich i demokracji we Wspólnocie Andyjskiej. W tym celu posiada uprawnienia kontrolne względem pozostałych instytucji tej organizacji.[2]

Ordynacja

Deputowani byli początkowo desygnowani przez parlamenty swoich krajów. Obecnie są wybierani w wyborach powszechnych przez obywateli Kolumbii, Ekwadoru, Peru, Boliwii oraz Chile. Decyzja czy wybory są przeprowadzane bezpośrednio należy do rządu danego państwa. Z każdego państwa zasiada 5 posłów na czteroletnią kadencję. Głosowanie jest możliwe w systemie elektronicznym.

Wybory nie są przeprowadzane w jednym terminie; w danym państwie pokrywają się one z datą wyborów do parlamentów krajowych.[3]

Siedziba i organy

Pierwsza siedziba miała miejsce w Limie. Obecnie budynek parlamentu znajduje się w Bogocie w Kolumbii. Sesje plenarne odbywają się raz w miesiącu przez kilka dni. Ponadto istnieją oddziały regionalne przy parlamentach krajowych. Posłowie wybierają ze swego grona prezydium (przewodniczący i czterech wiceprzewodniczących). Powołują także komisje parlamentarne.

Przed wejściem w życie Protokołu z Trujillo pracami parlamentu kierował Sekretarz Generalny,[4]

W pracach są obecni obserwatorzy z Hiszpanii, Meksyku, Panamy, Argentyny i Maroka.[5]


Przypisy

  1. ↑ Chile se integró al Parlamento Andino, con voz y voto [zarchiwizowane 2015-09-04].
  2. ↑ PROTOCOLO DE TRUJILLO [online].
  3. ↑ Colombia elegirá parlamentarios andinos [online].
  4. ↑ Elecciones Parlamento Andino [zarchiwizowane 2016-02-20].
  5. ↑ Venezuela es invitada por el Parlamento Andino a volver a la Comunidad Andina [zarchiwizowane 2011-12-16].