Paul Hanley

Paul Hanley
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1977
Melbourne

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1997

Zakończenie kariery

12 września 2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

395 (7 lutego 2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

5 (6 listopada 2006)

Australian Open

SF (2006, 2007)

Roland Garros

SF (2003)

Wimbledon

SF (2004)

US Open

SF (2006, 2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Nowe Delhi 2010 tenis ziemny
(gra podwójna)
srebro Nowe Delhi 2010 tenis ziemny
(gra mieszana)

Paul Jason Hanley (ur. 12 listopada 1977 w Melbourne) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

Praworęczny tenisista karierę zawodową rozpoczął w 1997 roku, a zakończył we wrześniu 2014 roku.

Sukcesy Hanley odnosi głównie jako deblista. Ma na koncie wygranych łącznie 26 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto 25 razy był finalistą tych rozgrywek. We wszystkich wielkoszlemowych turniejach najdalej dochodził do półfinałów – w Australian Open dwukrotnie z Kevinem Ullyettem podczas edycji z roku 2006 i 2007, w French Open wspólnie z Wayne’em Arthusem w sezonie 2003, w Wimbledonie razem z Arthursem w roku 2004, a w US Open w latach 2006 i 2007 tworząc duet z Kevinem Ullyettem. W 2003 roku zakwalifikował się do deblowego turnieju Tennis Masters Cup, razem z Wayne’em Arthursem. Znaczny wkład w awans do rozgrywek miały dwa wygrane turnieje rangi ATP Masters Series, w Rzymie oraz Paryżu. W fazie zasadniczej para Arthurs–Hanley przegrała 2 mecze oraz 1 wygrała, przez co odpadła z rywalizacji w fazie grupowej. Ponownie w turnieju Tennis Masters Cup Hanley wystąpił w 2005 roku, również z Arthusem. Debliści zostali ponownie wyeliminowani z rywalizacji na etapie meczów grupowych. W 2006 i 2007 roku Hanley wraz z Kevinem Ullyettem dochodził do półfinałów Tennis Masters Cup. Za każdym razem odpadał z deblem Mark KnowlesDaniel Nestor.

W zawodach gry mieszanej pierwszy finał Hanley osiągnął w 2005 roku podczas Wimbledonu, z Tetianą Perebyjnis. Mecz o tytuł para przegrała z misktem Mary PierceMahesh Bhupathi 4:6, 2:6. W 2011 roku Australijczyk rozegrał kolejny finałowy pojedynek. Razem z Chan Yung-jan podczas Australian Open przeciwko parze Katarina Srebotnik–Daniel Nestor. Mecz zakończył się porażką Hanleya 3:6, 6:3, 7–10.

W 2006 roku Hanley zadebiutował w reprezentacji podczas rozgrywek o Puchar Davisa. Jego najlepszym rezultatem w rozgrywkach broniąc barw narodowych jest półfinał z edycji z 2006 roku. Australijczycy wyeliminowali wtedy reprezentacje Szwajcarii i Białorusi, a przegrali z Argentyną.

W 2008 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, wspólnie z Jordanem Kerrem. Australijczycy ponieśli porażkę w 1 rundzie z Simonem Aspelinem i Thomasem Johanssonem.

W rankingu gry pojedynczej Hanley najwyżej był na 395. miejscu (7 lutego 2000), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (6 listopada 2006).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (0–2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 3 lipca 2005 Wimbledon, Londyn Trawiasta Ukraina Tetiana Perebyjnis Francja Mary Pierce
Indie Mahesh Bhupathi
4:6, 2:6
Finalista 2. 29 stycznia 2011 Australian Open, Melbourne Twarda Chan Yung-jan Słowenia Katarina Srebotnik
Kanada Daniel Nestor
3:6, 6:3, 7–10

Gra podwójna (26–25)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 24 czerwca 2001 Nottingham Trawiasta Australia Andrew Kratzmann Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Jared Palmer
4:6, 2:6
Zwycięzca 1. 29 lipca 2001 Sopot Ceglana Australia Nathan Healey Gruzja Irakli Labadze
Węgry Attila Sávolt
7:6(10), 6:2
Finalista 2. 7 października 2001 Tokio Twarda Australia Nathan Healey Stany Zjednoczone Rick Leach
Australia David Macpherson
6:1, 6:7(6), 6:7(4)
Finalista 3. 14 lipca 2002 Båstad Ceglana Australia Michael Hill Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:7(6), 4:6
Finalista 4. 27 października 2002 Sztokholm Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
4:6, 6:2, 6:7(4)
Zwycięzca 2. 12 stycznia 2003 Sydney Twarda Australia Nathan Healey Indie Mahesh Bhupathi
Australia Joshua Eagle
7:6(3), 6:4
Zwycięzca 3. 23 lutego 2003 Rotterdam Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Szwajcaria Roger Federer
Białoruś Maks Mirny
7:6(4), 6:2
Zwycięzca 4. 11 maja 2003 Rzym Ceglana Australia Wayne Arthurs Francja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
6:1, 6:3
Finalista 5. 3 sierpnia 2003 Waszyngton Twarda Południowa Afryka Chris Haggard Rosja Jewgienij Kafielnikow
Armenia Sarkis Sarksjan
5:7, 6:4, 2:6
Finalista 6. 17 sierpnia 2003 Cincinnati Twarda Australia Wayne Arthurs Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 6:7(5)
Zwycięzca 5. 28 września 2003 Szanghaj Twarda Australia Wayne Arthurs Zeng Shaoxuan
Zhu Benqiang
6:2, 6:4
Finalista 7. 26 października 2003 Sztokholm Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
3:6, 4:6
Zwycięzca 6. 2 listopada 2003 Paryż Dywanowa (hala) Australia Wayne Arthurs Francja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
6:3, 1:6, 6:3
Zwycięzca 7. 22 lutego 2004 Rotterdam Twarda (hala) Czechy Radek Štěpánek Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
5:7, 7:6(5), 7:5
Finalista 8. 9 maja 2004 Rzym Ceglana Australia Wayne Arthurs Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca 8. 20 czerwca 2004 Nottingham Trawiasta Australia Todd Woodbridge Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
6:4, 6:3
Finalista 9. 19 lipca 2004 Los Angeles Twarda Australia Wayne Arthurs Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:7(6)
Finalista 10. 31 października 2004 Sztokholm Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Fernando Verdasco
4:6, 4:6
Zwycięzca 9. 20 czerwca 2005 San José Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Szwajcaria Yves Allegro
Niemcy Michael Kohlmann
7:6(4), 6:4
Finalista 11. 27 lutego 2005 Scottsdale Twarda Australia Wayne Arthurs Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 4:6
Finalista 12. 20 marca 2005 Indian Wells Twarda Australia Wayne Arthurs Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:7(6), 6:7(2)
Zwycięzca 10. 22 maja 2005 Sankt Pölten Ceglana Argentyna Lucas Arnold Ker Czechy Martin Damm
Argentyna Mariano Hood
6:3, 6:4
Zwycięzca 11. 24 lipca 2005 Indianapolis Twarda Stany Zjednoczone Graydon Oliver Szwecja Simon Aspelin
Australia Todd Perry
6:2, 3:1 krecz
Zwycięzca 12. 2 października 2005 Bangkok Twarda (hala) Indie Leander Paes Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
5:6(5), 6:1, 6:2
Zwycięzca 13. 16 października 2005 Sztokholm Twarda (hala) Australia Wayne Arthurs Indie Leander Paes
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
5:3, 5:3
Finalista 13. 8 stycznia 2006 Adelaide Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
6:7(4), 6:7(10)
Zwycięzca 14. 26 lutego 2006 Rotterdam Twarda (hala) Zimbabwe Kevin Ullyett Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
7:6(4), 7:6(2)
Zwycięzca 15. 5 marca 2006 Dubaj Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
1:6, 6:2, 10–1
Zwycięzca 16. 22 maja 2006 Hamburg Ceglana Zimbabwe Kevin Ullyett Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:2, 7:6(8)
Zwycięzca 17. 28 maja 2006 Pörtschach Ceglana Stany Zjednoczone Jim Thomas Austria Oliver Marach
Czechy Cyril Suk
6:3, 4:6, 10–5
Zwycięzca 18. 18 czerwca 2006 Londyn Trawiasta Zimbabwe Kevin Ullyett Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
6:4, 3:6, 10–8
Finalista 14. 6 sierpnia 2006 Waszyngton Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 7:5, 3–10
Finalista 15. 13 sierpnia 2006 Toronto Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 5:7
Zwycięzca 19. 15 października 2006 Sztokholm Twarda (hala) Zimbabwe Kevin Ullyett Belgia Olivier Rochus
Belgia Kristof Vliegen
7:6(2), 6:4
Zwycięzca 20. 13 stycznia 2007 Sydney Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:4, 6:7(3), 10–6
Finalista 16. 21 maja 2007 Hamburg Ceglana Zimbabwe Kevin Ullyett Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 17. 19 sierpnia 2007 Montreal Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Indie Mahesh Bhupathi
Czechy Pavel Vízner
4:6, 4:6
Zwycięzca 21. 2 marca 2008 Zagrzeb Twarda (hala) Australia Jordan Kerr Niemcy Christopher Kas
Holandia Rogier Wassen
6:3, 3:6, 10–8
Finalista 18. 12 kwietnia 2009 Casablanca Ceglana Szwecja Simon Aspelin Polska Łukasz Kubot
Austria Oliver Marach
6:7(4), 6:3, 6–10
Zwycięzca 22. 26 lipca 2009 Hamburg Ceglana Szwecja Simon Aspelin Brazylia Marcelo Melo
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:3
Finalista 19. 25 października 2009 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Simon Aspelin Brazylia Bruno Soares
Zimbabwe Kevin Ullyett
4:6, 6:7(4)
Finalista 20. 14 lutego 2010 Rotterdam Twarda (hala) Szwecja Simon Aspelin Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 6:4, 7–10
Zwycięzca 23. 27 lutego 2010 Dubaj Twarda Szwecja Simon Aspelin Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
6:2, 6:3
Zwycięzca 24. 9 stycznia 2011 Brisbane Twarda Czechy Lukáš Dlouhý Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
6:4, krecz
Zwycięzca 25. 16 stycznia 2011 Sydney Twarda Czechy Lukáš Dlouhý Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(6), 6:3, 10–5
Finalista 21. 5 lutego 2012 Montpellier Twarda (hala) Wielka Brytania Jamie Murray Francja Nicolas Mahut
Francja Édouard Roger-Vasselin
4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 26. 15 kwietnia 2012 Casablanca Ceglana Niemcy Dustin Brown Włochy Daniele Bracciali
Włochy Fabio Fognini
7:5, 6:3
Finalista 22. 28 lipca 2012 Kitzbühel Ceglana Niemcy Dustin Brown Czechy František Čermák
Austria Julian Knowle
6:7(4), 6:3, 10–12
Finalista 23. 30 września 2012 Bangkok Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Lu Yen-hsun
Tajlandia Danai Udomchoke
3:6, 4:6
Finalista 24. 6 stycznia 2013 Brisbane Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Brazylia Marcelo Melo
Hiszpania Tommy Robredo
6:4, 1:6, 5–10
Finalista 25. 23 lutego 2014 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Jonathan Marray Francja Julien Benneteau
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:4, 6:7(6), 11–13

Bibliografia