Petermann Island

Petermann Island
Ilustracja
Petermann Island (2005)
Kontynent

Antarktyda

Akwen

Ocean Południowy

Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego
Mapa konturowa Półwyspu Antarktycznego, u góry znajduje się punkt z opisem „Petermann Island”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Petermann Island”
Ziemia65°10′S 64°10′W/-65,166667 -64,166667

Petermann Island[1] – wyspa w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego, między Hovgaard Island a Argentine Islands.

Na wyspie znajduje się kamienny kopiec, na którym zamontowano tabliczkę z imionami członków ekspedycji francuskiej pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), która zimowała tu w 1909 roku. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki.

Nazwa

Wyspa została nazwana na cześć Augusta Heinricha Petermanna (1822–1878), niemieckiego kartografa i wieloletniego redaktora naczelnego wiodącego niemieckiego czasopisma geograficznego „Geographische Mittheilungen”[1].

Geografia

Petermann Island leży po zachodniej stronie Penola Strait między Hovgaard Island a Argentine Islands w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego[1].

Wyspa ma pochodzenie wulkaniczne[2]. Ma ok. 1,8 km długości z północy na południe i ok. 1,2 km szerokości[2]. Wznosi się na ok. 150 m n.p.m.[3] Jej północno-zachodni kraniec pokrywa czapa lodowa, a kraniec południowy pokrywa podzielony licznymi szczelinami lodowiec[3]. Charakteryzuje się występowaniem wielu małych zatoczek[3].

Odnotowano tu występowanie śmiałka antarktycznego, wielu gatunków mchów i porostów, m.in. złotorosty i jaskrawce oraz glonówPrasiola crispa[3].

Na wyspie gniazdują: pingwiny białookie, białobrewe, leucocarbo, pochwodzioby żółtodziobe, wydrzyki antarktyczne i oceanniki żółtopłetwe[3].

Wyspa wraz ze skałami przybrzeżnymi jest ostoją ptaków IBA z uwagi na zamieszkującą ją dużą kolonię pingwinów białobrewych[2]. Jest to najbardziej na południe wysunięta kolonia tych ptaków na świecie[4]. W grudniu 2009 roku gniazdowało tu ok. 3020 par tych pingwinów, a w styczniu 2013 – 3300[2]. W sezonie 2012/2013 odnotowano ok. 296 gniazd pingwinów białookich i 43 Leucocarbo bransfieldensis[2].

Historia

Kopiec Charcota (1909)

Pobieżnie zmapowana przez niemiecką ekspedycję antarktyczną (1873–1874) pod dowództwem Eduarda Dallmanna (1830–1896) i w 1898 roku przez Belgijską Wyprawę Antarktyczną Adriena de Gerlache’a (1866–1934)[1]. Zmapowana ponownie przez ekspedycję francuską pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936) w latach 1904–1905 i w latach 1908–1909[1].

Druga ekspedycja Charcota zimowała w zatoce Port Circumcision w południowo-wschodniej części wyspy[4][5]. Na Megalestris Hill usypano kamienny kopiec, na którym zamontowano tabliczkę z imionami członków ekspedycji, którzy zimowali na wyspie[6]. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki[7]. Wyspa jej celem turystycznym[3].

W latach 1956–1957 wyspa została sfotografowana z powietrza przez Falkland Islands and Dependencies Aerial Survey Expedition (FIDASE) i ponownie zmapowana w 1958 roku[1].

Na wyspie zachowały się pozostałości argentyńskiej chaty z 1955 roku obok których znajduje się krzyż upamiętniający trzech pracowników British Antarctic Survey, którzy zginęli w 1982 roku podczas przeprawy zimowej z Petermann Island do bazy F[4]. Wyspa jest celem turystycznym[3].

Przypisy

Bibliografia